W Dzienniku Ustaw ukazał się jednolity tekst ustawy o dostępie do informacji publicznej, który uwzględnia zmiany w przepisach z ostatniego okresu. Ustawa z punktu widzenia kontroli społecznej wobec sprawujących władzę jest niezwykle istotna i daje możliwości pozyskania informacji, którymi często różne organy władzy, a w szczególności władzy samorządowej niechętnie się dzielą powołując się na nieistniejące przepisy lub błędnie interpretując ustawę. Zatem wszyscy, którzy są zainteresowani funkcjonowaniem organów władzy na różnych szczeblach z jednolitą treścią ustawy powinni się zapoznać. Tym bardziej, że lektura tej ustawy nie jest specjalnie długa, ani nazbyt złożona. (link do ustawy poniżej)

Można w niej znaleźć zagadnienia dotyczące m.in.:

• dostępu do informacji publicznej może żądać każdy (i wcale nie musi wskazywać interesu prawnego lub faktycznego, czyli uzasadniać potrzebę pozyskania informacji.)
• wglądu w dokumenty urzędowe i możliwości obserwowania obrad kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, a także dostępu do informacji przetworzonych.
• informacji o osobach pełniących funkcje publiczne – na domniemaną ochronę prywatności organy władzy wcześniej się powoływały odmawiając udzielenia informacji.
• możliwości ponownego wykorzystania informacji publicznej – organ pytany powinien tego dokonać bez dodatkowych warunków i nie ma prawa oceniać podstawy wniosku oraz dokonać udostępnienia bezpłatnie (chyba że sposób udostępnienia danych pociąga za sobą koszty dodatkowe).

Bardzo interesującym zagadnieniem jest również korespondencja wewnętrzna organu w kontekście dostępu do informacji publicznej, ale w tej kwestii odsyłamy do interesującego artykułu w czasopiśmie Lege Artis (tutaj)

Ustawa o dostępie do informacji publicznej znajduje się tutaj