Pierwsza powakacyjna sesja przyniosła sporą niespodziankę. Prezydent Arkadiusz Chęciński przegrał jedno z ważnych dla niego głosowań dotyczące planu zagospodarowania przestrzennego dla jednej z sosnowieckich działek. Co prawda według oficjalnych zapewnień Prezydentowi chodziło wyłącznie o zakończenie ciągnącego się od kilku tygodni postępowania administracyjnego, ale wszyscy widzieli jak bardzo mu zależy na pozytywnym wyniku głosowania. A jednak tym razem znacząca ilość radnych do tej pory w pełni popierających wszystkie jego decyzje uznała, że Arkadiusz Chęciński posunął się za daleko. Cała sprawa jest zresztą bardzo ciekawa i kontrowersyjna zarazem.

   W październiku ubiegłego roku Rada Miejska Sosnowca podjęła uchwałę dotyczącą planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru położonego w rejonie ulic Andersa i Klimontowskiej. Warto zaznaczyć, że od czasu objęcia władzy przez Arkadiusza Chęcińskiego, ilość uchwalanych planów zagospodarowania przestrzennego znacznie wzrosła. To bez wątpienia pozytywna zmiana, dzięki której miasto ma większy wpływ na ład architektoniczno-przestrzenny, a jednocześnie maleje ilość wydawanych decyzji o warunkach zabudowy (muszą zostać wydane, jeżeli na danym obszarze nie ma obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego), które absorbowały wielu urzędników i generowały niepotrzebne dodatkowe koszty. Jednak w przypadku wspomnianego powyżej planu pojawiły się komplikacje.

   9 grudnia 2015 roku, pięć dni po wejściu w życie październikowej uchwały (musiała zostać opublikowana w Wojewódzkim Dzienniku Urzędowym), zgłosił się do urzędu jeden z przedsiębiorców i zarazem właściciel dużej działki położonej przy ulicy Klimontowskiej. Dysponując pozwoleniem budowlanym wydanym w roku 2011 zażądał zmiany przedmiotowej uchwały wskazując, że jej nowe zapisy są sprzeczne z posiadanym przez niego dokumentem. Rzeczywiście działka którą posiadał przeznaczona była wcześniej na budownictwo wielorodzinne, a po zmianie planu już tylko na jednorodzinne. Ponieważ sąsiednie tereny też były przeznaczone pod budownictwo jednorodzinne, zmiana ta była jak najbardziej logiczna i sensowna. Niestety przygotowując październikową uchwałę nie sprawdzono pozwoleń budowlanych starszych niż trzy lata, bezpodstawnie sądząc że ich ważność zgodnie z obowiązującym prawem wygasła. Jednocześnie jednak w trakcie trwającej wiele tygodni procedury uchwalania nowego planu nie zostały w stosunku do niego zgłoszone żadne zastrzeżenia. Zostały one podniesione dopiero wówczas, gdy plan wszedł w życie.

   Zgodnie z obowiązującym prawem, mimo zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, wydane wcześniej pozwolenia budowlane zachowują swoją ważność. Tym samym, żadne nabyte w sposób legalny prawa właściciela kontrowersyjnej działki nie zostały naruszone (inna sprawa, że od kilku miesięcy w sprawie okoliczności uzyskania tego pozwolenia toczy się policyjne dochodzenie). Tym samym miasto nie było zobowiązane do podjęcia żadnych działań. A jednak stało się inaczej. I to w tempie znanym ostatnio tylko z ulicy Wiejskiej. Już 14 grudnia, zaledwie po pięciu dniach od wpłynięcia zastrzeżeń, pojawił się na komisji rozwoju i ochrony środowiska projekt uchwały o przystąpieniu do zmiany dopiero co uchwalonego prawa (procedura jest dwuetapowa). Chodziło oczywiście o przywrócenie możliwości usytuowania zabudowy wielorodzinnej na feralnej działce. Uzasadnieniem była konieczność doprowadzenia do zgodności planu zagospodarowania z ważnymi pozwoleniami budowlanymi. Tyle, że zgodnie z obowiązującymi przepisami, nie ma takiej konieczności, co zresztą kilka miesięcy później musieli potwierdzić nawet prawnicy sosnowieckiego urzędu. W ten sposób, wprowadzeni w błąd radni, zagłosowali za rozpoczęciem procedury zmiany planu.

   Sprawa prawdopodobnie zakończyłaby się po myśli przedsiębiorcy, gdyby nie protest mieszkańców domów jednorodzinnych położonych w pobliżu spornej działki. Przygotowane na ich zlecenie ekspertyzy prawne i dwukrotna obecność na posiedzeniu komisji rozwoju, spowodowała, że radni mieli możliwość zapoznania się z argumentami także drugiej strony. Co ciekawe, dopiero na sesji okazało się, że rzeczywistym powodem interwencji właściciela działki była nie chęć wykorzystania posiadanego pozwolenia, ale uzyskania nowego, na kolejne planowane budynki. To było za dużo nawet dla radnych popierających Prezydenta, zwłaszcza z klubów współpracujących z rządzącą Platformą Obywatelską. Mimo prób przekonywania zagłosowali przeciw. Jedynie siedmiu radnych głosowało za. Piętnastu było innego zdania.

   Jedna jaskółka wiosny nie czyni. Ale wynik głosowania pokazuje, że Arkadiusz Chęciński nie do końca jeszcze spacyfikował Radę Miejską. Nie oznacza to oczywiście, że Prezydent utracił większość w organie uchwałodawczym. Pokazuje jednak, że są jeszcze granice jego wydawało się nieograniczonej władzy. A ponieważ jak wiadomo – każda władza deprawuje, a władza absolutna deprawuje absolutnie, to jest nadzieja, że proces ten w przypadku Arkadiusza Chęcińskiego będzie przebiegał wolniej niż do tej pory wyglądało.

Karol Winiarski

Na Komisji Kultury, Sportu i Rekreacji w dniu 24 sierpnia dowiedzieliśmy się od prezydenta Arkadiusza Chęcińskiego, że kulturalny miesięcznik SOSNart nie będzie już wydawany. Decyzję podjęto bez jakichkolwiek konsultacji, czy chociażby poinformowania radnych pomimo, że jest to pismo samorządowe. Oznacza to kres istotnego rozdziału w kulturalnym życiu miasta.

Po tym jak 1 lipca ubiegłego roku dotychczasowy prowadzący miesięcznik zrezygnował z jego prowadzenia na skutek wprowadzonej cenzury, powierzono redakcję miesięcznika zespołowi z Katowic. Skutek tego posunięcia był opłakany i o tym że poziom pisma pod nową redakcją jest żenująco niski, mówili nawet gorliwi stronnicy prezydenta.

W myśl poglądu, że o władzy można pisać wyłącznie dobrze lub w ogóle, pozbyto się ludzi, którzy mają dobre rozeznanie w środowiskach twórczych, ale i uniemożliwiono publikację samym twórcom, którzy jak wiadomo do najzamożniejszych nie należą i na samodzielną promocję najczęściej pozwolić sobie nie mogą, zwłaszcza ci młodzi i początkujący.

Tymczasem prezydent tłumaczył radnemu Karolowi Winiarskiemu, który na komisji jako pierwszy poruszył sprawę SOSNart-u, że nie jest ważne co się pisze o wydarzeniach po ich zaistnieniu, tylko przed i teraz będzie wydawany informator z zapowiedziami imprez i tyle. Zapomniał chyba, a raczej w ogóle nie jest świadomy tego, że wielu twórców – zwłaszcza literackich – musi gdzieś rozpocząć i gdzieś zaistnieć. Nie mówiąc o tym, że pismo pełniło ważną rolę opiniotwórczą, wszak nie tylko piłką nożną, disco polo i grillowaniem człowiek żyje. A tak w ogóle, to zdaniem prezydenta formuła miesięcznika się wyczerpała.

Naszym zdaniem, to nie formuła się wyczerpała, tylko po tym jak zmuszono do odejścia profesjonalistów, a amatorzy się skompromitowali, nie było innego wyjścia jak zamknąć pismo. Chociaż tak naprawdę stary zespół redakcyjny tematów politycznych nie poruszał. Tylko najwidoczniej niezbyt intensywnie promował osobę samego „władcy miasta” i tym samym przestał się wpisywać w dominujący nurt publikatorów w mieście.

W tym kontekście głos zabrał również radny Tomasz Niedziela, który przypomniał, że za czasów prezydenta Kazimierza Górskiego zarzucano promocję władzy m.in Kurierowi Miejskiemu, na który miasto wydaje obecnie ok. 200 tys. rocznie. Tymczasem teraz promocja za publiczne pieniądze jest jeszcze większa, ale to temat na inny artykuł, a przyczynkiem do niego może być stanowisko Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie wydawania prasy przez samorządy lokalne, które to stanowisko publikowaliśmy w maju (tutaj).

Urząd Miejski w Sosnowcu przygotował uchwałę oraz stosowny regulamin dotyczące pomocy materialnej o charakterze socjalnym dla uczniów zamieszkałych na terenie Sosnowca. Regulamin przewiduje dwa rodzaje pomocy: stypendium szkolnego, które będzie uzależnione od dochodu na osobę w rodzinie, które obecnie nie może przekraczać 514 zł netto na osobę oraz zasiłku szkolnego przyznawanego niezależnie od sytuacji dochodowej na wypadek zdarzenia losowego (śmierć rodzica, choroba, pożar itp.) W porównaniu do regulaminu dotychczas obowiązującego wprowadzono kilka zmian odnośnie wymogów dokumentowania wydatków.

Uchwała wraz regulaminem nie są wyrazem jakiejś wyjątkowej empatii ze strony rządzących miastem, a obowiązkiem wynikającym z ustawy o systemie oświaty. Środki na realizację tego zadania w 80 procentach zabezpiecza budżet państwa, a jedynie w 20 procentach gmina. Urzędnicy szacują koszt zadania na ok.1,1 mln zł z czego ok. 880 tys. pokryje budżet państwa za pośrednictwem Wojewody, a ok 220 tys. pokryje gmina. Dokumenty zostały pozytywnie zaopiniowane przez Komisję Zdrowia, Rodziny i Opieki Społecznej i będą przedmiotem głosowania na dzisiejszej sesji Rady Miejskiej.

Osoby, których może dotyczyć uchwała mogą uzyskać dodatkowe informacje w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Sosnowcu