Poprzedni przewodniczący Klubu PiS Michał Potoczny został senatorem, ale dopiero na początku lutego Klub Prawa i Sprawiedliwości wybrał swojego nowego przewodniczącego, którym został dotychczasowy wiceprzewodniczący Rady Miejskiej radny Jacek Dudek. More →
W poniedziałek 22 lutego 2016 o godz. 18.00 Miejska Biblioteka Publiczna w Sosnowcu serdecznie zaprasza do Czytelni Biblioteki Głównej przy ul. Zegadłowicza 2 na spotkanie autorskie z poetką – Martą Palarz, połączone z promocją książki „Znaki życia”. Rozmowę poprowadzi Joanna Storczewska-Segieta, a wiersze zaprezentuje Anna Kadulska – aktorka Teatru Śląskiego w Katowicach.
Marta Palarz – ur. 11. grudnia 1973 r. w Sosnowcu. Absolwentka Instytutu Politologii Wyższej Szkoły Pedagogicznej TWP w Warszawie i Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego. Pracowała w „Dzienniku Zachodnim”, współpracowała z Marią Łopatkową broniąc praw dzieci oraz z aktorką Martą Klubowicz, promując spektakle z jej udziałem. Finalistka IV Ogólnopolskiego i Polonijnego Turnieju Poetyckiego o „Srebrne pióro” – Mielec 2008, zdobywczyni I nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „Refleksy – Spadkobiercy Herberta” – Szczecin 2008 oraz laureatka głównej nagrody „Srebrnego pióra” – Mielec 2009. Publikowała w tomach pokonkursowych, dwumiesięczniku kulturalnym „Pogranicza”, „Sosnarcie”, „Nowym Zagłębiu” i „Dzienniku Zachodnim”. Autorka bajek dla dzieci drukowanych w „Mopsie”. Mieszka w Sosnowcu. Interesuje się literaturą, muzyką i psychologią. Kocha teatr, wędrówki po górach, podróże bliskie i dalekie.
Zagłębiowska Młodzież Wszechpolska pojawiła się w niedzielę na sosnowieckiej „Patelni”, by w ramach corocznej Kampanii Społecznej „Kocham Polskę”, rozdawać przechodniom patriotyczne kalendarze. Bohaterką kalendarza jest m.in Maria Mirecka-Loryś, przedwojenna wszechpolka,
odznaczona tydzień temu przez Prezydenta RP Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
W tym roku akcja ma nawiązywać do więzi pokoleniowej, która jest podstawą patriotyzmu . Obie bohaterki plakatu – Maria Mirecka-Loryś i Emilia Ziarko wstąpiły w szeregi Młodzieży Wszechpolskiej w różnych czasach ale z tego samego powodu- miłości do Ojczyzny i chęci pracy dla Narodu, z którego obie wyrosły.
Jest to też próba oswojenia „walentynek”- dnia tak mocno skomercjalizowanego – na rzecz promowania pozytywnych, patriotycznych postaw.
Akcja cieszyła się sporym zainteresowaniem przechodniów. W dwie godziny rozdano wszystkie kalendarze.
Paweł Mazur
„Kultura dostępna w kinach” jest kolejnym elementem realizowanego z inicjatywy Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego programu Kultura Dostępna”. Operatorem projektu Kultura Dostępna jest Narodowe Centrum Kultury. Systemowe rozwiązanie służyć ma niwelowaniu barier kompetencyjnych, finansowych, szczególnie dla grup narażonych na wykluczenie. Dzięki temu we wszystkich kinach Helios na terenie całej Polski w każdy czwartek o godzinie 18:00 odbywają się specjalne pokazy polskich filmów, na które bilety kosztują tylko 10 zł.
18 lutego w ramach tego projektu w kinie „Helios” w Sosnowcu będzie można zobaczyć arcydzieło polskiej kinematografii, film z 1974 roku w reżyserii Andrzeja Wajdy pt. „Ziemia obiecana” (po rekonstrukcji cyfrowej).
Pozornie to odległe, bo niby co ma butelka do Europy? Ale, gdy się głębiej zastanowić, to jednak jakiś związek istnieje. Spokojnie, postaram się wyjaśnić. Zanim to jednak uczynię, kilka uwag ogólniejszych. Polska jest członkiem Unii Europejskiej już na tyle długo, że mogliśmy się do pewnych rzeczy przyzwyczaić i wręcz traktować je jako oczywiste. Na przykład podróże po tym najpiękniejszym z kontynentów. Już nam bliżej z Sosnowca do Wiednia, Paryża czy nawet Madrytu niż na przykład do Sejn czy innych Polic. Czasowo, ma się rozumieć, bo geografia nie uległa zmianie. Albo wsparcie rolnictwa, albo autostrady. I tak dalej. No właśnie, czasem bliżej, czasem dalej. W terminalu na lotnisku to już całkiem blisko, ale na trawniku w byle jakim mieście, wśród psich odchodów, to jednak daleko.
W zamierzchłych czasach słusznie minionej epoki zwanej Peerelem były takie tematy, które nader krytycznie i bardzo złośliwie, jednak bez obaw o ingerencję cenzury, można było poruszać w prasie, radiu i telewizji. W czasie żniw była to doniosła kwestia sznurka do snopowiązałek, niezależnie od sezonu były to połajanki na temat skupu butelek.
Łezka w oku się kręci, gdy wspomnę swą pierwszą wizytę za Bałtykiem. Do miejsca przeznaczenia dotarłem wieczorem. Po nocnych rodaków rozmowach, gospodarz wychodząc do pracy zostawił instrukcję: pojedziesz na rowerze do sklepu po piwo, butelki są w koszyku. I zostawił stosowny banknot. Mocno zdenerwowany, bom miejscowego języka ani w ząb nie rozumiał, dzielnie ruszyłem wykonać tak karkołomne zadanie. I co? Ledwiem pojawił się przy wejściu do sklepu, podzwaniając butelkami w drucianym koszyku i rozglądając się bezradnie w którą stronę się udać, wyrósł przede mną pracownik w służbowym fartuchu i z plakietką w klapie, zabrał butelki, a z kieszeni wspomnianego fartucha wyjął kilka monet i wcisnął mi je w łapę. Uśmiechał się przy tym całkiem przyjaźnie. Ochłonąwszy po doznanym szoku kupiłem co trzeba i wróciłem do domu.
A u nas, jak przed laty, problem skupu butelek jest nierozwiązywalny. To znaczy, że niby można, ale spróbujcie to zrobić, zwłaszcza gdy butelka jest po gatunku jak raz w konkretnym sklepie nieobecnym. Doświadczam co jakiś czas. Albo śmieci. Na pojemniku bije w oczy napis „szkło”, a w środku różności od puszek po papierzyska. I tak dalej. Większość śmieci i tak nie trafia do pojemników, choćby niewłaściwych. Wystarcza im przydrożny rów, skwer czy chodnik. Jednak wciąż do Europy daleko. Tymczasem nostalgia za dawno minionym narasta. Nie tylko lud prosty z sentymentem wspomina niskie czynsze i kartkowe przydziały, także w kręgach władzy marzy się coś przywrócić ze sprawdzonych w Peerelu rozwiązań, co zresztą czyni. Niby odżegnuje się od takich posądzeń, ale swoje robi. Ciekawe, co z tego wyniknie?
W taki sposób od nierozwiązywalnego problemu skupu butelek doszliśmy do całkiem poważnych rozważań o regresie w rozwoju. Cóż, każdy kryzys, gospodarczy, polityczny, czy jakikolwiek inny ma to do siebie, że z dna podnoszą się osady, zdawać się by mogło, dawno zapomniane.
toko
Już po raz kolejny Park Wodny „Jura” w Łazach organizuje nietypowe, romantyczne Walentynki z filmem w tle. Dla zakochanych przygotowano dwie propozycje filmowe.
Pierwsza z nich to film o intrygującym tytule „Kaszalot” i jeszcze bardziej intrygującej historii, która zdarzyła się w Parku Wodnym „Jura” w Łazach…naprawdę. A chodzi oczywiście o miłość do jednej z pięknych ratowniczek, którą można na co dzień spotkać w Parku Wodnym. Obraz wyreżyserował Artur Michalik.
Druga propozycja na romantyczny wieczór to komedia, romans „Rio I love You” produkcji brazylijsko-amerykańskiej. Film opisuje Rio de Janeiro w 10 miłosnych historiach.
Zakochani będą mogli oglądać film w jacuzzi (miejsca siedzące), na leżakach plażowych, w brodziku oraz pływając w pompowanych fotelach.
Początek Walentynek przy świecach, w Parku Wodnym, o 19.00, zakończenie romantycznego wieczoru około 22.00. Organizatorzy zapewniają, że nie zabraknie także niespodzianek…
Walentynki to kolejna nietypowa impreza w Parku Wodnym w Łazach. Wcześniej na linie zjeżdżał do wody m.in. Święty Mikołaj, organizowano także Halloween oraz Lany Poniedziałek.
Park Wodny JURA zaprasza 14 lutego 2016 na romantyczny wieczór w świetle świec na hali basenowej!
Więcej informacji na www.parkwodnyjura.pl
Dzisiaj tj. w piątek rozpoczynają się I Śląsko-Zagłębiowskie Dni Diabetologiczne, które potrwają do soboty.
Konferencja jest odpowiedzią na rosnący odsetek cukrzyków w społeczeństwie. Cukrzyca jest obecnie po chorobach układu krążenia i nowotworach najczęstszą przyczyną śmierci. Nazywana jest cichym zabójcą ponieważ objawy choroby nie są odczuwalne, a grożą poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi. Nie bez przyczyny cukrzyca jest określana dżumą XXI wieku. Dlatego tak ważne jest edukowanie społeczeństwa w tym zakresie.
To otwarte i bezpłatne wydarzenie, którego Organizatorem jest Oddział Diabetologii Zagłębiowskiego Centrum Onkologii Szpitala Specjalistycznego im. Sz. Starkiewicza, odbędzie się w Pałacu Kultury Zagłębia w Dąbrowie Górniczej.
Program wydarzenia przewiduje: dzień pierwszy (12 lutego – piątek) – sesje dla lekarzy oraz dzień drugi (13 lutego – sobota) – edukacyjne wykłady dla pacjentów.
Konferencję zaszczycą swoją obecnością autorytety w dziedzinie diabetologii m.in. prof. dr hab. n. med. Krzysztof Strojek – Konsultant Krajowy w dziedzinie diabetologii oraz prof. dr hab. n. med. Przemysława Jarosz-Chobot – Śląski Konsultant Wojewódzki ds. diabetologii.
Przypomnijmy, że Dni Diabetologiczne są pierwszym wydarzeniem na terenie Śląska i Zagłębia, które ma charakter otwarty dla pacjentów. Konferencja pod hasłem „Kompleksowe, nowoczesne leczenie cukrzycy” odpowie na najważniejsze pytania diabetyków dotyczące diety i samokontroli w chorobie, która nie bez powodu nazywana jest „dżumą XXI wieku”.
Podczas Dni Diabetologicznych odbędzie się także szereg wykładów eksperckich dla lekarzy rodzinnych i diabetologów, które zostaną zaprezentowane przez wybitnych specjalistów w dziedzinie diabetologii.
Oddział powstał w odpowiedzi na zapotrzebowanie kompleksowego leczenia diabetyków w 2014 roku. Nasz oddział diabetologiczny kompleksowo leczy cukrzyków, dysponuje pełną diagnostyką i jest samodzielnym oddziałem, a nie oddziałem internistycznym z pododdziałem diabetologicznym, co często się zdarza w innych szpitalach. Oddział zajmuje się nie tylko modyfikacją terapii, ale i włączaniem pomp insulinowych i powikłaniami cukrzycy, jak np. stopa cukrzycowa. Oddział ma swoich strukturach oddział chirurgii naczyniowej, kardiologii, neurologii, okulistyki, nefrologii.
Program wydarzenia znajduje się na plakacie.
Dr n. med. Tomasz Szczepanik
Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego
Ordynator Oddziału Diabetologii
Sprawa „ciągnie się” od 10 marca 2007r., kiedy po raz pierwszy w serwisie sosnowiecfakty.pl ukazał się mój artykuł pt. „Przystanek do poprawki”.
Sądzę, że nadszedł już czas, żeby władze Sosnowca pochyliły się głębiej nad zagadnieniami w nim poruszanymi, przede wszystkim dostępnością komunikacyjną Wydziału Neofilologii i Osiedla Rudna 1 w Sosnowcu. Jestem głęboko przekonany o potrzebie stworzenia przystanku autobusowego, tym bardziej, że odległość pomiędzy przystankami na ul. Grota Roweckiego, a przystankami w Centrum Sosnowca to prawie dwa kilometry (chodzi o przebieg tras autobusów m.in 91, 150, 622, 723).
Po drodze przydałby się dodatkowy przystanek, właśnie przy Neofilologii. Proponuję na początek, żeby był to PRZYSTANEK NA ŻĄDANIE! Tekst artykułu zamieszczamy po raz 47. Liczymy na reakcję władz Sosnowca.
Ulica Grota-Roweckiego w Sosnowcu-Pogoni należy do najbardziej zatłoczonych i jednocześnie najbardziej niebezpiecznych w mieście. Kilka lat temu zakończono prace przy budowie, położonego przy niej, nowego gmachu Wydziału Neofilologicznego Uniwersytetu Śląskiego, w którym uczy się 3 tysiące studentów. Przebudowano także skrzyżowanie tej ulicy z ul. Orlą. Jeśli chodzi o poprawę komunikacji publicznej w tym rejonie Sosnowca nie zrobiono nic! Może czas pochylić się nad tą sprawą? Przystanek ten ułatwiłby wielu ludziom, w tym ludziom starszym, mieszkającym na osiedlach Rudna 1 i Rudna 2 oraz uczniom i studentom łatwiejszy akces do centrum miasta z Pogoni i z centrum do tej części Pogoni oraz dojazd z Czeladzi, Wojkowic czy Bytomia.
Większość studentów na uczelnię musi czymś na uczelnię dojechać – oby jak najwięcej z nich korzystało z komunikacji publicznej!. Miejsce to powinno być jednym z najlepiej skomunikowanych w mieście. Ale niestety nie jest. Żeby tak było, coś trzeba zmienić.
Uważam, że bardzo by się przydały w tym miejscu nowe przystanki autobusowe w bezpośrednim sąsiedztwie uczelni, na których zatrzymywałby się wszystkie przejeżdżające ul. Grota Roweckiego autobusy, w tym pospieszny 807. Oznaczałoby to, że część autobusów zatrzymujących się na obecnym przystanku Pogoń-Orla nie zatrzymywałaby się już tam dłużej. To jest wariant najdalej idący. Na tym nowym przystanku powinny zatrzymywać się autobusy linii 91, 150, 622, 723 i 926 (kursuje w niedzielę i święta). Autobusy te przejeżdżają przez CWK w ogóle nie zatrzymują się w tym rejonie. Zatrzymują się one dopiero na przystanku w rejonie skrzyżowania ul. Grota Roweckiego i Mireckiego. Przystanek ten ułatwiłby wielu ludziom, w tym ludziom starszym oraz uczniom i studentom łatwiejszy akces do centrum miasta z Pogoni i z centrum do tej części Pogoni oraz dojazd z Czeladzi, Wojkowic czy Bytomia. Być może warto pomyśleć by autobus linii 91 ponownie zatrzymywał się przy kościele św. Tomasza. Wielu ludzi dojeżdża nim z tego rejonu do Przychodni Zdrowia w Milowicach.
Ponadto uważam, że należałoby przywrócić zatrzymywanie się autobusów na przystanku przy ul. Orlej-basen, jadących z centrum Sosnowca. Zatrzymują się one dopiero przy Kościele Św. Tomasza, a potem na przystanku przy ul. Orlej po przeciwległej stronie ulicy. Dotyczy to autobusów linii 26, 35, 35 bis, 88 i 100. Na początek choćby na żądanie.
Piotr Dudała
Red. Naczelny
Serwisu SosnowiecFakty.pl
Źródło: SosnowiecFakty.pl
Trybunał Konstytucyjny to organ, którego podstawowym zadaniem jest kontrolowanie zgodności norm prawnych niższego rzędu z normami prawnymi wyższego rzędu, przede wszystkim z Konstytucją i niektórymi umowami międzynarodowymi. More →
Za stroną internetową miasta przedstawiamy Państwu informację dotyczącą koncepcji urbanistyczno-architektonicznej dla Zagłębiowskiego Parku Sportowego wraz z naszym komentarzem redakcyjnym.
Warszawska firma JSK Architekci odpowiedzialna m.in. za projekt Stadionu Narodowego i obiekt Legii Warszawa wygrała konkurs na opracowanie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej dla Zagłębiowskiego Parku Sportowego. Konkurs przeprowadziło Stowarzyszenie Architektów Polskich SARP z Katowic.
– To jedna z najważniejszych inwestycji w historii miasta dlatego też przygotowujemy się do niej tak starannie. Zdecydowaliśmy się na konkurs bo naszym zdaniem inwestycje o takim charakterze nie powinny się odbywać w tradycyjny sposób, czyli projekt, następnie zamówienia publiczne, najniższa cena, budowa – tłumaczył prezydent Sosnowca Arkadiusz Chęciński.
Wyłonienie najlepszej koncepcji miało swoją oprawę. W kilka chwil po zakończeniu obrad sądu konkursowego w obecności dziennikarzy zebranych w sosnowieckiej Sali widowiskowo-koncertowej Muza zaprezentowano zwycięską koncepcję. Emocji nie brakowało bo sąd konkursowy wybierając najlepszą pracę nie wiedział jeszcze kto za nią stoi. Głosowanie było jawne i odbyło się przez podniesienie ręki. Zwyciężyła praca o numerze kodowym 205, której początkowo przyporządkowano sygnaturę 741286. Nazwę zwycięskiej firmy – JSK Architekci poznaliśmy gdy sekretarz sądu konkursowego otworzył kopertę. Siedzący wśród zebranych gości Piotr Bury, przedstawiciele warszawskiej firmy, która oprócz Stadionu Narodowego i Legii projektowała także obiekt Śląska Wrocław, najpierw lekko się uśmiechnął, a kilka chwil potem omówił koncepcję Zagłębiowskiego Parku Sportowego. – Najważniejsza była dla nas lokalizacja Parku, a ta jest szczególna. To tereny zielone, miejsce rekreacji. Zakładamy, że stadion, hala i lodowisko muszą się w ten krajobraz wpasować. Natura to motyw przewodni. Zaproponowaliśmy trzy niezależne bryły, gdyż Park będzie budowany etapami. Między stadionem, halą i lodowiskiem znajdzie się przestrzeń parkowa, która będzie służyła mieszkańcom. Funkcje tych trzech budynków również będą bogate – powiedział Piotr Bury.
O szczególnym charakterze lokalizacji wspominał także prezydent Sosnowca Arkadiusz Chęciński. – Obiekty mają powstać na Górce Środulskiej. W miejscu, w którym już wiele dobrego udało się zrobić. Założenie więc jest takie, że nie można tego zniszczyć. Ważne były funkcjonalność, wygląd, wpisanie się w scenerię górki. To nie może być tylko obiekt sportowy. To musi być miejsce, które będzie funkcjonować przez cały rok. W obrębie parku powstaną kluby, restauracje, siłownie. Będzie też oczywiście miejsce na muzeum zagłębiowskiego sportu. Wydaje mi się, że to wszystko udało się osiągnąć. Chyba nie będzie przesady w tym jeśli powiem, że wybraliśmy perełkę – mówił z uśmiechem prezydent Chęciński.
Zanim opracowany zostanie szczegółowy projekt, a następnie plan budowy na temat inwestycji wypowiedzą się mieszkańcy. W marcu Urząd Miejski planuje w tej sprawie konsultacje społeczne. – Będę powtarzał to jak mantrę, ale Sosnowiec jest na tyle dużym i ważnym miastem, miastem 200 tys., że brak takiego obiektu po prostu nie przystoi do rangi stolicy Zagłębia. Dlatego też będę namawiał mieszkańców aby dali nam zielone światło do budowy obiektu, z którego w przyszłości na pewno będziemy dumni – zachęca prezydent Sosnowca.
Przygotowania do rozpoczęcia budowy mają potrwać około roku. Ten etap to oprócz opracowania projektu także zabezpieczenie środków finansowych. – Na pierwszy ogień pójdzie stadion. W Tychach udało się go postawić w ciągu 20 miesięcy. Myślę, że w naszym przypadku taki termin także wchodzi w grę – dodaje prezydent.
Przypomnijmy, że w skład Zagłębiowskiego Parku Sportowego mają wejść stadion, hala sportowa oraz lodowisko. Na ostatni z wymienionych obiektów środki ma zapewnić Ministerstwo Sportu.
Źródło i zdjęcie UM
Komentarz redakcyjny
Nie ulega wątpliwości, że w Sosnowcu obiekty sportowe są dalece wyeksploatowane. Prawie wszystkie powstały w minionej epoce w i słabo przystają do współczesnych standardów, niemniej jednak nasuwa się kilka istotnych pytań w powyższej sprawie.
Zanim mieszkańcy zajmą stanowisko w sprawie budowy kompleksu sportowego powinni naszym zdaniem znać odpowiedzi na postawione wyżej pytania.
Nawiasem mówiąc włodarze miast nie powinni podejmować zobowiązań (bez gwarancji pomocy z budżetu państwa lub innych zewnętrznych gwarancji), których koszty wykraczają ponad możliwości ich spłaty w okresie jednej kadencji, bowiem zawsze rodzi to pokusę „kupowania” sobie popularności przed kolejnymi wyborami na rachunek mieszkańców i z kłopotem dla ewentualnych następców.
Natomiast zapewnienia, że „zadłużenie miasta będzie na bezpiecznym poziomie” (nieprzekraczającym 60% dochodów – przyp. red.) też nie uspakaja, bowiem wielka inwestycja niegenerująca przychodów może na nawet na wiele lat zamrozić rozwój miasta.
Byłoby dobrze, aby mieszkańcy podejmowali decyzję świadomie. Być może godne rozważenia jest ustalenie priorytetu poszczególnych obiektów i głosowanie z osobna na każdy z nich i realizacja (jeśli będzie przyzwolenie mieszkańców) zgodna z tak ustaloną skalą ważności i rozłożona w dłuższej perspektywie czasowej.
