Gośćmi kolejnego Spotkania Sympatyków Sosnowca będą Martyna Bierońska Jasińska, Marian Jasiński i Cezary Podraza. Wszyscy troje to niezwykle utytułowani zawodnicy, zdobywcy tytułów Mistrzów Świata. Dziś każdy z nich zajmuje się trenowaniem następców, którzy osiągają również niezliczone sukcesy. Przykładem jest Klub „Budowlani”, w których działają Państwo Jasińscy. More →
Kiedyś, w końcówce socjalistycznej Polski obowiązywała zasada: lepiej prywatnie gwoździe prostować, niż być na najlepszej państwowej posadzie. Dziś jest odwrotna sytuacja.
Teraz państwowe posady są niezwykle atrakcyjne. Pieniądze może nie za wielkie, ale stabilizacja, pewność, ZUS, urlopy, szkolenia, święta państwowe i kościelne, delegacje itd. Tak, praca w budżetówce to jest coś! A kto zatrudnia? Ci, którzy powinni być naszą służbą, ale ciągle i pewnie jeszcze długo będą naszą władzą. Szefowie różnych samorządowych czy partyjnych struktur. I w ten sposób mamy w kraju gigantyczną, systemową korupcję. Korumpowanie samorządowców jest bowiem metodą sprawowania władzy. I nie jest to lokalny przypadek, ale powszechnie przyjęty i zaakceptowany przez samorządowców styl.
No i tak to leci, że nie kompetencje, a układ decyduje o tym, kto, gdzie i za ile pracuje w przeróżnych jednostkach samorządowych. Oczywiście zdarza się, że tu czy ówdzie dany szef nie kieruje się prywatą, a rzeczywistym dobrem zarządzanego przez siebie kawałka Polski. Wówczas szefami przeróżnych struktur samorządowych są ludzie kompetentni i odpowiedzialni. Standardem jednak jest, że dany szef z bardzo wielu przyczyn – albo wdzięczność i potrzeba rewanżu za pomoc w wygranych wyborach, albo uzależnienie radnych, albo wymiana z szefem sąsiedniego miasta, albo posłuszeństwo partyjne – zatrudnia na danych stanowiskach ludzi, nie kierując się ich umiejętnościami tylko swoją prywatną doraźną potrzebą. Jednostkowo mogą zdarzać się dobre przypadki, gdy w ramach tych zależnieniowych zatrudnień trafi się jakiś dobry gość, ale jako ogół jest to w oczywisty sposób szkodliwe dla państwa czy danego jego wycinka. Bo nie kompetencje, wiedza i umiejętności, tylko kumoterstwo i nepotyzm, czyli właśnie te polityczne historie, decydują o tym, kto jest na jakim stanowisku.
W oczywisty sposób prowadzi to również do przerostu administracji, bo często dany wódz ma tak dużo zobowiązań, że mnoży się etaty ponad potrzeby. Bo nie interes danego miejsca (np. miejskiego muzeum czy miejskiej biblioteki) jest ważny, tylko interes wodza i konieczność zatrudnienia np. żony, brata kochanki albo męża opozycyjnego radnego, by ten zawsze już głosował tak jak chce wójt, burmistrz czy prezydent. Później w danym mieście czy starostwie przychodzi kolejny nowy wódz, któremu udało się wygrać wybory i do starych etatów dokłada nowe. Dla przykładu starostwo będzińskie, w którym podczas poprzedniej kadencji, za rządów SLD, ilość pracowników wzrosła o 42%. No i efekt jest taki, że dziś w Polsce grubo ponad 20% ludzi pracuje w budżetówce. I ciągle rośnie. I tak to leci w naszej ojczyźnie i w niemal wszystkich jej gminach, miastach i powiatach.
A ogólny, nie tylko czeladzki, efekt jest taki, że na różnych szczeblach władzy administracyjnej (UWAGA – przypominam, że ta niby władza powinna być SŁUŻBĄ i to my – mieszkańcy i podatnicy – jesteśmy pracodawcami) pracują ludzie niekompetentni, pozbawieni honoru i kierujący się prywatą. I przez to Polska jeszcze wiele, wiele lat nie ma szans na rzeczywisty rozwój.
Stanisław Pisarek
Nowoczesna Czeladź nr 3, wrzesień 2015
W piątek 18 września 2015 o godz 18.00 Miejska Biblioteka Publiczna w Sosnowcu serdecznie zaprasza do Auli Biblioteki Głównej przy ul. Kościelnej 11 na niezwykłe spotkanie autorskie z Anną Dymną – aktorką Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. More →
16 września o godz. 12.00 uczniowie Zespołu Szkół Specjalnych nr 4 w Sosnowcu uroczyście przywitają nowego konia – Lasera, który dołączy do pracującego z dziećmi hucuła Parkura i dwóch kucyków. Konie uratowane przez Klub Gaja pomagają dzieciom niepełnosprawnym w rehabilitacji.
Laser jest dziesięcioletnim, gniadym wałachem. Jest koniem spokojnym, cierpliwym i zrównoważonym, co sprawia, że kwalifikuje się do pracy w hipoterapii. To 60. koń uratowany przez Klub Gaja.
Zespół Szkół Specjalnych nr 4 w Sosnowcu to placówka w której uczą się dzieci niepełnosprawne. Jazda konna jest dla nich niezwykle ważnym elementem rehabilitacji: poprawia koordynację psychomotoryczną, normalizuje napięcie mięśniowe i rozwija poczucie równowagi u osób z zaburzeniami lub uszkodzeniami centralnego układu nerwowego. Kontakt z koniem natomiast buduje poczucie własnej wartości, pomaga przełamywać bariery emocjonalne czy psychiczne oraz ułatwia relacje społeczne. Ponadto, zajęcia z końmi nie są postrzegane przez dzieci jako terapia, a jako przyjemna zabawa, która stanowi ważny element motywujący do innych form rehabilitacji. Ze szkołą współpracują osadzeni z Zakładu Karnego w Wojkowicach, którzy asystują osobom niepełnosprawnym, zajmują się utrzymaniem porządku w stajni oraz pomagają przy hipoterapii.
Klub Gaja ratuje konie przeznaczone na rzeź, zaniedbane, a także te, którymi właściciele nie mogą się dłużej zajmować. Zwierzęta trafiają m.in. do stowarzyszeń i fundacji zajmujących się hipoterapią oraz gospodarstw, gdzie mają zapewnione dobre warunki i dożywotnią opiekę. Klub Gaja przeznacza pieniądze z akcji „Zbieraj makulaturę, ratuj konie”, z kampanii „1% podatku” oraz darowizn na ich leczenie, pomoc i ratowanie oraz interwencje. W tegorocznej edycji akcji „Zbieraj makulaturę, ratuj konie” prowadzonej w ramach programu Święto Drzewa udało się nam zebrać blisko 400 ton makulatury. W akcji wzięło udział 125 placówek oświatowych, a także firmy i osoby prywatne. W ciągu 12 lat trwania inicjatywy wspólnie uzbieraliśmy ponad 3500 ton makulatury.
Źródło: UM
27 września w Sosnowcu po raz szósty spotkają się miłośnicy starych samochodów. Wzorem lat poprzednich będzie również szereg imprez towarzyszących.
9:00 – 11.30 STADION LUDOWY (ul .Kresowa 1) godz. 9.00- 11.30
Godz. 9.00
Rozpoczęcie zlotu (rejestracja uczestników od 8.30)
– akademia kultury technicznej i bezpieczeństwa ruchu drogowego
– konkursy dla uczestników i publiczności
– mini Giełda Staroci (Uczestnicy mogą sprzedawać antyki i części)
– test Stewarda, alkogogle
– poświęcenie pojazdów (godz. 11.00)
11.30 – 12:00 „Muzeum Techniki (na kołach)” – WIELKA PARADA ULICAMI MIASTA
12.00-16:00 Fashion House, Sosnowiec, ul. Orląt Lwowskich 138
– akademia kultury technicznej i bezpieczeństwa ruchu drogowego
– konfrontacja KLASYKI vs TUNING
– spacer Mechanika
– pokazy AutoDatailing-u i regeneracj części
– Strefa Piękna dla Pań
– konkursy dla uczestników i publiczności
– symulator dachowania, alkogogle
– pokazy tańca
– dla najmłodszych: ZłomekArt – malowanie wraku samochodu i Sznupek, maskotka sosnowieckiej Policji
PONADTO:
– Ambulans do poboru krwi RCKiK
Godz. 15.30 wręczenie nagród dla uczestników
Godz. 16.00 Zakończenie Zlotu – wspólny Klakson
Wstęp wolny
Dzisiaj na terenach leśnych na końcu ulicy Dmowskiego w Zagórzu, staraniem Jednostki Strzeleckiej 2037, Urzędu Miasta, Stowarzyszenia Kobiety dla Kobiet Joanny Wojtali oraz innych stowarzyszeń i osób wspierających, More →
Utrapieniem felietonisty jest konieczność dokonywania wyboru. Z częstotliwością taką, na jaką umówił się z wydawcą. Niby jest ogólne założenie, że ma reagować na aktualia. A jeśli dzieje się tak wiele, że nie nadąża? Właśnie mamy do czynienia z nadmiarem. Dzieją się rzeczy wielkie, kto wie, czy nie decydujące o naszym losie, czyli losie potomnych na wiele, wiele lat i także takie, które można zbyć machnięciem ręki, jak na przelotny deszczyk na przykład, który wiadomo, że popada, ale nikogo nie zaleje, nawet suszy nie złagodzi, czyli można sobie darować wszelką uwagę mu poświeconą. Z deszczem to kojarzy mi się dydaktyczna powiastka zapamiętana z dawnych czasów. Można było zbudować solidny kanał odwadniający, ale można też było nie budować, za to modły wznosić, a na wszelki wypadek wnieść też projekt ustawy zakazującej deszczowi padania z nadzieją, że natura ulegnie presji. Czasem, po wysłuchaniu lub przeczytaniu niektórych projektów, zdaje mi się, że druga postawa przeważa.
W zeszłym tygodniu pozwoliłem sobie tylko napomknąć o najgorętszym ostatnio temacie (tym razem rzeczywiście istotnym), o uchodźcach mianowicie. No to dziś dopowiem, co myślę. Po pierwsze, to mi wstyd. Publiczne popisy wrogości na długie lata popsuły i tak kiepski wizerunek rodaków w świecie. I niech się nikt nie pociesza faktem, że gdzie indziej też się to zdarza. Po drugie, to znów wstyd, że trzeba było dopiero głosu hierarchów, żeby lud i jego wybrańcy nieco oprzytomnieli, choć przecież na co dzień w innych sytuacjach, czasem całkiem nieodpowiednich, z zapałem powołują się na chrześcijańskie tradycje. Po trzecie wreszcie, to słyszę ciągle o targowaniu się o tysiące, ale wcale nie słyszę o tym, że na przykład, w jakiejś Wólce czekają puste koszary, gdzie można spokojnie, po ludzku, dokonać koniecznej weryfikacji, zbadać, kto zacz do nasz przybył i zadecydować co dalej. Do samego faktu, że przybywają i przybywać będą to mam stosunek taki, jak do nadciągającej chmury. Wiadomo, że z niej lunie, zatem lepiej zawczasu suszące się pranie zebrać, dziurę w dachu łatą przykryć i cieszyć się że pola nawilży, niż liczyć, że pójdzie bokiem i rozejdzie się po kościach.
Tymczasem, jak to zwykle u nas, nawet przy takiej okazji zwycięża troska o doraźny interesik, bo zawsze można dla siebie, partii, klanu coś ugrać. Pamiętam z wczesnej młodości taki mianowicie obrazek: słoneczny dzień, mazowiecka równina, mrowie ludzi na polach, bo to czas żniw właśnie, a wtedy jeszcze kombajny były rzadkością. Szosą jedzie wielka ciężarówka („żubr”, starsi pewnie pamiętają) z płonącą przyczepą. Ładunek łatwopalny, wyroby monopolu spirytusowego. Ludziska rzucili się, skrzynki błyskawicznie zniknęły, pod snopami, w rowach, za krzakami, a samochód spłonął doszczętnie. Zanim straż dotarła, po ładunku i ślad nie został. Spłonął niewątpliwie, aczkolwiek tego roku, dożynki we wsi były wyjątkowo wesoło obchodzone. Właśnie czas na nie, choć susza była, więc wesoło nie będzie. Nie tylko dlatego.
toko
„Strefa dobrej atmosfery” to rodzinny piknik, na którym duzi i mali będą mogli dowiedzieć się, co zrobić, żeby poprawić jakość powietrza w Sosnowcu. Będzie muzyka, gry i zabawy edukacyjne, a także upominki. Poczatek dzisiaj na Placu Stulecia od godz. 11
„Strefa dobrej atmosfery” to wydarzenie realizowane w ramach kampanii „TworzyMY atmosferę” zorganizowanej przez Ministerstwo Środowiska. Celem kampanii jest popularyzacja wiedzy na temat źródeł i skutków zanieczyszczenia powietrza oraz działań, które każdy może podjąć, aby poprawić jakość powietrza w swojej okolicy.
Poziom zanieczyszczenia powietrza w Polsce jest jednym z najwyższych w Unii Europejskiej. Przykładowo – pod względem stężenia pyłu PM10 wywołującego m.in. astmę, alergię i niewydolność układu oddechowego – gorsza sytuacja jest tylko w Bułgarii. W przypadku rakotwórczego benzo(a)pirenu stężenie przekraczające akceptowalny poziom zanotowano we wszystkich 46 strefach, na które podzielono Polskę do celów monitorowania i oceny jakości powietrza. Szacuje się, że z powodu zanieczyszczenia powietrza co roku umiera w Polsce ponad 40 tys. osób. Dlatego do kampanii „TworzyMY atmosferę” przyłączyło się również Ministerstwo Zdrowia.
Wbrew obiegowym opiniom, główną przyczyną przekroczeń norm jakości powietrza w kraju nie jest przemysł, ale indywidualne ogrzewanie domów i mieszkań oraz transport drogowy. Klucz do poprawy sytuacji znajduje się zatem w rękach zwykłych ludzi. Znaczenie mają nawet drobne, codzienne decyzje – kupno węgla o odpowiednich parametrach, dbanie o sprawność domowego kotła grzewczego czy rezygnacja z samochodu, gdy można skorzystać z transportu publicznego lub roweru.
Więcej na temat skutków zanieczyszczeń oraz sposobów na poprawę jakości powietrza na stronie: www.tworzymyatmosfere.pl
Dzisiaj na meczu z GKS Bełchatów zjawiło się nieco mniej widzów niż na ostatnim meczu z Pogonią Siedlce, ale być może to wynik meczu hokeistów, którzy w pierwszym swoim meczu na Zimowym o godz. 17 podejmowali zespół z Sanoka.
O pierwszej połowie meczu piłkarzy niewiele dobrego można powiedzieć. Wolna, bezbarwna gra w środku pola. W tej części gry Zagłębie nie oddało ani jednego celnego strzału na bramkę gości i to wystarczy za cały komentarz pierwszej połowy.
Zaraz po rozpoczęciu drugiej części gry drugą żółtą kartkę i w konsekwencji czerwoną otrzymuje Łukasz Sołowiej i gramy w dziesiątkę. Teraz będzie jeszcze trudniej. W 55 minucie sędzia dyktuje problematyczny rzut karny za faul Łukasza Matusiaka na Cezarym Demianiuku. Jedenastkę pewnie wykonuje Bartłomiej Bartosiak i przegrywamy 0:1 a grupa ok. 100 kibiców z Bełchatowa – mimo, że nie jest zbyt ciepło – na znak radości z prowadzenia zdejmuje koszulki.
Od ok. 60 minuty, mimo że gramy osłabieni brakiem jednego zawodnika, to paradoksalnie, nasza gra wygląda nieco lepiej niż w pierwszej połowie. Natomiast decyzje sędziego dalej doprowadzają publiczność do białej gorączki i słychać pod jego adresem i PZPN niewybredne okrzyki.
W 80 minucie z obrębu pola karnego mamy rzut wolny pośredni za złapanie piłki rękami przez bramkarza bełchatowian (zagranej przez swojego obrońcę) Piłkę wystawia Sebastian Dudek, ale strzał Łukasza Matusiaka zostaje zablokowany.
Mimo ambitnej gry wynik nie ulega zmianie i punkty jadą do Bełchatowa
Zagłębie Sosnowiec – GKS Bełchatów 0 : 1 (0 : 0)
Wysoka porażka w Nowym Targu sprawiła chyba, że dzisiaj na Zimowym zjawiło się zaledwie ok. 500 widzów. Pierwsze dziesięć minut meczu, to ospała gra z obu stron, jakby dla wybadania możliwości przeciwnika. Pod koniec tercji Zagłębie nawet kilkakrotnie zaatakowało i bliskie było objęcia prowadzenia. Było tez kilka ostrych spięć i kar.
Początek drugiej tercji był już żwawszy. Nasi hokeiści chyba doszli do wniosku, ze nie taki diabeł straszny jak go malują i ruszyli odważniej na bramkę gości. W tym okresie posiadaliśmy nawet optyczną przewagę. Zniecierpliwiony takim obrotem sprawy trener sanoczan Kari Rauhanen w 12 minucie tej tercji wziął czas, by zmotywować swoich zawodników, ale niespecjalnie wpłynęło to na grę przyjezdnych i tercja podobnie jak pierwsza, zakończyła się wynikiem bezbramkowym.
Na trzecią tercję wyszliśmy chyba trochę mało skoncentrowani, bo w już w 17 sekundzie straciliśmy bramkę po błędzie obrony i strzale z bliska niepokrytego Marcina Białego. Inna sprawa, że Sanok nieco przyspieszył grę, ale dalej nie było widać różnicy w poziomie gry obu zespołów. W końcówce meczu złapaliśmy kilka niepotrzebnych kar i było trochę gorąco pod bramką Kielera. Mimo ambitnej gry Zagłębia wynik nie uległ już zmianie i zanotowaliśmy drugą porażkę, choć w tym meczu nie byliśmy zespołem słabszym, tylko odrobinę mniej skutecznym.
HK Zagłębie Sosnowiec – Ciarko PBS Bank STS Sanok 0 : 1 (0:0 ; 0:0 ; 0:1)
Zagłębie: Kieler (Białek) – J. Jaskólski, Krawczyk, M. Kozłowski, T. Kozłowski, Wąsiński – Kowalówka, Horzelski, Jaros, Rutkowski, Bernat – Kruczek, Andreykiv, Mikulchik, Chernyadyev, Sikora – Kafel A. Jaskólski, Stojek, Gniewek
