Kibice Zagłębia Sosnowiec z Pogoni, radny Adam Wolski i TKKF zorganizowali w sobotę festyn na „Pożegnanie wakacji” przy stadionie MOSiR przy Al. Mireckiego.

Była zjeżdżalnia dla dzieci, lekcje gry tenisa ziemnego, ścianka wspinaczkowa, siłowanie na rękę, turnieje piłki nożnej. Poczęstunek z grilla serwowali kibice Zagłębia z Pogoni, jak też pełnili funkcję służby porządkowej. Zaproszono również dzieci z ośrodków opiekuńczo-wychowawczych.

Uczestników imprezy odwiedził m.in. prezydent Arkadiusz Chęciński, prezes Zagłębia Sosnowiec Marcin Jaroszewski z kilkoma piłkarzami, radna Katarzyna Kidawa-Kałka, dyrektor MOSiR Rafał Łydek.

Na festynie wiele się działo przez cały dzień, a o tym, że impreza się udała, najlepiej świadczyły uśmiechnięte buzie dzieci. Inne dzielnice nie chcą być gorsze i już 5 września podobna impreza odbędzie się w Ostrowach Górniczych przy ul. Gałczyńskiego 7, więcej informacji na stronie www.zew-kazimierz.pl

Zapraszamy na drugą część rozmowy z sosnowiczanką i modelką Magdą Zawadzką po jej powrocie z wojaży po Azji. Rozmowę przeprowadziliśmy w kawiarni   „Gatto Nero” nieopodal Muzy.

Minęło równo pół roku od naszej ostatniej rozmowy, czy dalej współpracujesz z tą samą agencją modelingową i gdzie ostatnio przebywałaś?

Tak, dalej współpracuję z EC Management. Zaraz po tym wywiadzie poleciałam na przepiękną chińską wyspę Xiamen z najlepszą agencją w całej Azji – Esee Model Management i byłam tam trzy miesiące. To miejsce, to takie swoiste centrum produkcji reklam ze względu na piękne plaże, czystą wodę wspaniałe tła i inne atuty, dlatego tam powstają produkcje, które są następnie publikowane w całych Chinach. Bardzo dużo pracowałam, ale jestem zadowolona, bo to były bardzo dobre pieniądze.

Jakie, jeśli oczywiście zechcesz odpowiedzieć na to pytanie?

Jedna godzina pracy to po przeliczeniu kilkaset złotych, wiec pracując codziennie przy czasochłonnych katalogach zarobki były satysfakcjonujące. Po zakończeniu tego kontraktu wróciłam do kraju, ale tylko na tydzień, bo pojawiła się kolejna propozycja. Na szczęście udało się to pogodzić ze szkołą dzięki indywidualnemu tokowi nauczania, podróżuję więc z książkami.

Gdzie się udałaś?

Poleciałam do Tajlandii, Malezji i do Singapuru. Najpierw była Tajlandia, gdzie zrobiłam sesję dla magazynów (Mimpikita Malaysia, Myee Xiamen, Bride, Mix magazine) oraz kilka pokazów i prezentacji. Następnie agencja skierowała mnie do Kuala Lumpur w Malezji. Akurat przez część tego okresu było tam muzułmańskie święto, więc było więcej czasu na zwiedzanie, bo wtedy się nie pracuje.

Jakie wrażenia z tego pobytu?

Niesamowite, po prostu niezwykłe. Zabytki które mają tysiące lat, tańczące fontanny, mili ludzie. Można by opowiadać godzinami. Zawsze chciałam tam być i marzenia się spełniły. Obraz który ujrzałam bardzo różni się od tego stereotypowego pokazywanego u nas w telewizji, gdzie jak w przypadku Bangkoku eksponuje się najczęściej biedę, zacofanie i seksturystykę. Nie mówi się o niezwykle życzliwych ludziach, przyjaznym klimacie, który czuje się na każdym kroku. Owszem, są obszary ubóstwa, ale nie w tej skali i obraz w naszych mediach pod tym względem jest moim zdaniem bardzo przerysowany. Natomiast Singapur uważam za jedno z najbogatszych miast świata. Podobnie duże wrażenie robi Kuala Lumpur z jego przepychem i dużą ilością zamożnych dzielnic. Takie przynajmniej są moje osobiste wrażenia.

Jakie warunki zapewniła Ci agencja podczas tych pobytów?

Bardzo dobre. Przeważnie mieszkałam w apartamentowcach z silną ochroną, identyfikacją na każdym kroku lub w wynajętych domach. Naprawdę niczego mi nie brakowało. Oczywiście trzeba było się przystosować do egzotycznego jedzenia.

Wracając do modelingu. Czy prawdą jest, że centrum tej branży powoli przenosi się  z Londynu Nowego Jorku, Mediolanu właśnie do Azji?

Niekoniecznie. To zależy od tego, kto i  co chce robić. W tych miastach trzeba być top modelką, by zarabiać takie pieniądze jak w Azji. Dlatego dziewczyny z Europy czy z USA jeżdżą podczas wolnego do Azji, aby tam zarobić pieniądze. Jest  może bardzo wąska grupa modelek z najwyższej półki, celebrytek, które są w stanie zarobić na miejscu większe pieniądze w porównaniu z tymi, jakie są w Azji, ale droga na ten szczyt jest bardzo długa.

Co świadczy o pozycji modelki na tym azjatyckim rynku i jest jego wyznacznikiem?

Wysokość kontraktów, obecność w prestiżowych magazynach, TV. To jest komercyjny rynek. Tam zbiera się materiały do portfolio, które z kolei stanowią podstawę do ubiegania się o jeszcze wyższe apanaże. Dla mnie ważne jest to, że mam tzw. kontrakty gwarantowane, czyli pewność jeszcze przed wyjazdem, że taką, a taką kwotę zarobię. Na miejscu bardzo często pojawiają się kolejne oferty, jeśli ma się udokumentowany dorobek – i tak jedno napędza drugie. Dlatego te magazyny, które „zrobiłam” w Tajlandii są bardzo ważne i cenne na przyszłość.

Należy się domyślać, że konkurencja jest bardzo silna?

O tak. Co roku pojawiają się setki nowych dziewczyn. Konkurencja jest niesamowita. Aby się utrzymać na dobrym poziomie trzeba bardzo mocno pracować. Ludzie nawet nie zdają sobie sprawy, że to co widzą na pokazach i magazynach, to czubek góry lodowej tej branży. Tutaj nie wystarczy, że ktoś według powszechnie przyjętych kanonów ładnie wygląda. Ma odpowiedni wzrost, figurę i tak dalej. Liczy się profesjonalizm w pracy. Może być bardzo piękna dziewczyna, ale jeśli nie potrafi pracować podczas sesji lub na wybiegu, to sentymentów nie ma. Zaraz na jej miejsce znajdzie się tuzin innych, równie ładnych. Poza tym dużą rolę odgrywa typ urody, którego w danej sesji oczekują zamawiający i to często przesądza sprawę. Ciężka praca jest konieczna, ale pewien dystans do tego co się robi jest wskazany. Nie można cały czas wypatrywać zagrożenia, że znowu się ktoś nowy  pojawi. Zresztą jak wspominałam w poprzedniej rozmowie jest mi łatwiej, bo nigdy nie odczuwałam jakiejś zazdrości czy zawiści z tego powodu, że komuś się lepiej wiedzie, zgodnie z wyznawaną przeze mnie zasadą, że to co wysyłasz do „Wszechświata”, wcześniej czy później do ciebie wróci.

Na koniec pytanie o twój ideał partnera?

Nie mam na razie wyrobionego poglądu na ta sprawę, poza tym, że na pewno powinien być chyba przystojny. Nie mam jeszcze nawet dziewiętnastu lat i zbytnio się nad tym nie zastanawiałam. Najpierw muszę skończyć szkołę, osiągnąć jakąś stabilizację życiową. Mam jeszcze dużo czasu.

Dziękujemy za rozmowę.

Coraz więcej osób wspiera inicjatywę powstania skansenu na terenach byłej kopalni Kazimierz-Juliusz. Popierają to przedsięwzięcie już nie tylko samorządowcy, politycy, społecznicy, dziennikarze, ale i przedsiebiorcy. Łukasz Krawiec, jeden z głównych animatorów po ostatnim spotkaniu, które odbyło się wczoraj był bardzo zbudowany wsparciem i chęcią pomocy wielu środowisk. Idea nabiera coraz większego rozmachu, co dobrze wróży na przyszłość. Poniżej publikujemy komunikat Łukasza Krawca po spotkaniu.

Mamy za sobą kolejne spotkanie z którego wychodzimy usatysfakcjonowani, pełni energii i chęci do dalszego działania. Wiemy, że najbliższe tygodnie będą bardzo pracowite, ale wiemy też o co walczymy i wiemy, że warto. Dla mieszkańców Kazimierza Górniczego Kopalnia nie była tylko zakładem pracy, to matka-żywicielka tej części Sosnowca. Gdyby nie Kopalnia to ta część Sosnowca nie rozwinęłaby się w takim stopniu. Kopalni zawdzięczamy wiele – to dzięki niej mamy piękny park z mini zoo, MDK Kazimierz, ośrodek zdrowia, szkoły, przedszkola i osiedla. Jak trafnie napisała dziennikarka Radia Katowice Monika Krasińska – „Kopalnia Kazimierz-Juliusz dała z siebie wszystko, teraz czas dać jej coś od siebie”. Na „naszej” kopalni pracowali często synowie, ojcowie, dziadkowie i pradziadkowie. Kopalnia uczyła pracy całe pokolenia i integrowała społeczeństwo zapewniając rozrywkę i zajęcia po pracy. To wokół niej toczyło się życie kulturalne mieszkańców. Ostatnie lata były dla Kopalni bardzo ciężkie – czasy świetności miała już za sobą i każdy rok jej funkcjonowania to była walka o przetrwanie. Kopalnia przestała dbać o naszą część Sosnowca, ale nie dlatego że nie chciała, ale dlatego, że już nie mogła. Zobaczyliśmy, że jesteśmy już sami. Władze Sosnowca przyzwyczajone do samodzielności Kazimierza Górniczego zapomniały o dzielnicy. W tym roku wszystko się odmieniło i jest szansa na realne zmiany i inwestycje. Władze Sosnowca znów przypomniały sobie która droga prowadzi do Wschodnich Dzielnic Sosnowca. Jednocześnie mieszkańcy budzą się z długiego snu i zaczynają widzieć konieczność pracy dla naszej dzielnicy i społeczności, co widać zresztą na spotkaniach w których uczestniczą coraz chętniej i liczniej.

We wspomnianym spotkaniu oprócz przedstawicieli Grupy inicjatywnej powołania Rady Dzielnicy Kazimierz Górniczy, Stowarzyszenia Rozwoju Kazimierza Górniczego, Stowarzyszenia Forum dla Zagłębia Dąbrowskiego i mieszkańców uczestniczyli również goście, a wśród nich Tomasz Niedziela (Radny Rady Miejskiej), Mateusz Bochenek (przedstawiciel Rady Dzielnicy Maczki, oraz asystent Prezydenta Arkadiusza Chęcińskiego), Paweł Szopa (Stowarzyszenie Nasza Rodzina), Piotr Dudała (sosnowiecfakty.pl), Paweł Ptak (41-200.pl), Wojciech Gęborek (Grupa Inicjatywna powołania Rady Dzielnicy Stary Sosnowiec), Joanna Rebisz-Wojtala (Grupa inicjatywna powołania Rady Dzielnicy Centrum-Wschód), oraz doktor Piotr Hałasik do którego kierujemy szczególne podziękowania za wsparcie i nieocenioną pomoc w dotarciu do osób, którzy szczególnie mogą się przyczynić do sukcesu naszej inicjatywy.

Na wstępie omówiliśmy sprawy związane z powołaniem Rady Dzielnicy Kazimierz Górniczy. Powiadomiliśmy obecnych na spotkaniu mieszkańców o tym, że nasze podpisy za inicjatywą zostały zweryfikowane pozytywnie i we wrześniu odbędą się konsultacje społeczne. Zostanie powołany jeden punkt konsultacyjny na terenie Kazimierza Górniczego (w MDK Kazimierz) i jeden w Urzędzie Miejskim. Wkrótce zaczniemy akcję promocyjną, której celem będzie rozpropagowanie naszej inicjatywy i zachęcenie jak największej liczby mieszkańców do aktywnego wspierania naszych działań. Ważne jest aby już teraz namawiać ludzi do kandydowania i wyszukiwać odpowiednie osoby. Zaaranżowaliśmy tablicę informacyjną przed MDK Kazimierz.

Wkrótce odbędzie się Festyn Rodzinny w Ostrowach Górniczych, który chcemy wesprzeć osobowo i rozpropagować wśród mieszkańców. Przekazaliśmy również relację z naszych spotkań ze Spółką Restrukturyzacji Kopalń, oraz z posiedzenia III zespołu ds. rewitalizacji dzielnicy Kazimierz Górniczy.

Głównym punktem spotkania na który niecierpliwie czekali zgromadzeni goście był temat zagospodarowania terenów po KWK Kazimierz-Juliusz i utworzenia Skansenu Górniczego. Koordynację przez nas organizowanej konferencji przejęła Anna Staszewska posiadająca niezbędną wiedzę, oraz doświadczenie które będzie na pewno bardzo przydatne.

Wiemy już na pewno, że naszą konferencję zaszczycą nas osoby które posiadają niesamowite doświadczenie :

• Dariusz Walerjański – Główny Specjalista ds. dziedzictwa Międzynarodowego Centrum Dokumentacji i Badań nad Dziedzictwem Przemysłowym dla Turystyki. Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu
• Adam Hajduga – Kierownik referatu promocji dziedzictwa kulturowego Wydziału Kultury Urzędu Marszałkowskiego Województwa Śląskiego
• Zygmunt Woźniczka – Zakład Teorii i Historii Kultury Wydziału Historii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach
• Arkadiusz Rybak – dyrektor Muzeum Sztygarka
• Edward Wieczorek – Kierownik pracowni krajoznawczej w Katowicach, autor przewodników o konsultant Śląskiej Organizacji Turystyki.

Na sali zasiądą również specjaliści górniczy związani z Wyższym Urzędem Górniczym oraz Kopalnią Kazimierz-Juliusz. Liczymy na obecność polityków, regionalistów i samorządowców, którym tak jak nam zależy na zachowaniu obiektów po likwidowanej ostatniej Zagłębiowskiej Kopalni Węgla Kamiennego. Zapraszamy wszystkich, którzy popierają nasze działania i wszystkich, którzy mogą nam pomóc.

Łukasz Krawiec Grupa Inicjatywna powołania Rady Dzielnicy Kazimierz Górniczy Wiceprezes Stowarzyszenia Rozwoju Kazimierza Górniczego

Zapraszam do kontaktu :

www.kazimierz-gorniczy.pl lukasz.krawiec.pl@gmail.com tel.: 570 015 575