Holding Opal Maksimum kupi od miasta działkę z dawną Szkołą Realną mieszczącą się przy ul. Żeromskiego 3. To efekt rokowań, w wyniku których miasto sprzeda nieruchomość za kwotę 820 tys. zł. Nowy właściciel zamierza zamienić zabytkowy gmach w biurowiec, który będzie siedzibą start-upów, czyli młodych innowacyjnych firm. Cena wywoławcza przy rokowaniach wynosiła 650.600 zł.

Budynek dawnej Szkoły Realnej znajdujący się przy dzisiejszej ulicy Żeromskiego został ufundowany przed Henryka Dietla niemieckiego przemysłowca mieszkającego w Sosnowcu. Dietel, któremu Sosnowiec w znacznym stopniu zawdzięcza swój rozwój miał na Pogoni swoją fabrykę włókienniczą, która znana była w całej Europie. W jej sąsiedztwie wybudował swój pałac wraz z otaczającym go parkiem oraz kościół ewangelicki.

Budynek był bardzo okazały, jak na tamte czasy. Miał okazałe aule i sale wykładowe, co było o tyle istotne, iż wcześniej nauka odbywała się w fabrycznych pomieszczeniach, często surowych i zupełnie do tego nieprzystosowanych. Ponadto budynek szkoły miał wiele ciekawych detali architektonicznych jak freski oraz dobrze zachowaną do dziś sztukaterię.

Uroczyste otwarcie budynku Szkoły Realnej miało miejsce w 1898 roku i było wielkim wydarzeniem towarzysko społecznym w rodzącym się mieście. Przybyli na nie przedstawiciele władz zaborców rosyjskich, duchowieństwa, ale również tłumy sosnowiczan.

Gwałtownie rozwijający się Sosnowiec potrzebował ludzi wykształconych. Sosnowiecka Szkoła Realna, późniejsze Gimnazjum i Liceum im. Staszica wykształciła mnóstwo wybitnych osobowości, niejednokrotnie znanych również poza granicami kraju. Przykładem jest Jan Kiepura, który uzyskał tu maturę w 1921 roku. Inni słynni słuchacze szkoły to późniejszy profesor Bogdan Suchodolski, słynny fizyk Mieczysław Wolfke oraz socjolog, autor monografii Sosnowca Janusz Ziółkowski, czy biskup Mirosław Jan Kołodziejczyk.

Znajdująca się w budynku szkoła przez dłuższy czas była finansowana przez fundatora, z czasem ciężar jej utrzymania przeszedł na państwo. W czasie wystąpień robotniczych w 1905 roku pod gmachem szkoły zgromadzili się robotnicy żądający zaprzestania rusyfikacji.

W czasie I wojny światowej w budynku Szkoły Realnej mieściła się niemiecka administracja. Popularna dziś nazwa – Staszic, przypisywana nie tylko szkole, ale również budynkowi, w którym się mieściła, pojawiła się w 1916 roku. Powstała Wyższa Szkoła Realna im. Stanisława Staszica.

W czasie II wojny światowej Niemcy w budynku ufundowanym przez Dietla utworzyli swoją własną szkołę techniczną. Po wojnie w tym miejscu zaczęło działać Liceum Ogólnokształcące im. Staszica. W 1970 roku w budynku dawnej Szkoły Realnej zagościł Uniwersytet Śląski, konkretnie Wydział Techniki.

Źródło: 41-200.pl i UM