W imieniu Koła Gazety Polskiej w Sosnowcu w dniu 25 maja 2017 roku jego prezes Paweł Szopa skierował pismo do Przewodniczącego Rady Miejskiej Wilhelma Zycha w którym wnosi o zmianę nazwy Ronda Edwarda Gierka na nazwę Rondo Ostrogórska. Treść pisma zawierającego uzasadnienie publikujemy poniżej:
We wtorek, 4 kwietnia br. Prezydent Andrzej Duda w Katowicach w siedzibie Urzędu Wojewódzkiego złożył podpis pod ustawą o związku metropolitalnym w województwie śląskim. Po spełnieniu przewidzianych ustawą wymogów, metropolia w woj. śląskim powinna powstać 1 lipca 2017 r., a zacząć działać 1 stycznia 2018 r.
W związku z powyższym rozpoczęła się dyskusja na temat nazwy nowo powstałego związku, do którego przystępują zarówno miasta i gminy położone w granicach historycznego Śląska, jak również Zagłębia Dąbrowskiego. Samorządy Zagłębia Dąbrowskiego wystosowały apel do władz województwa śląskiego, aby nazwa nowego związku brzmiała Metropolia Śląsko-Zagłębiowska, argumentując, że „mając na uwadze tożsamość regionu proponowana nazwa związku metropolitalnego powinna uwzględniać zarówno interesy miast śląskich, jak i zagłębiowskich. Jakiekolwiek pomijanie nazwy Zagłębia Dąbrowskiego w nazwie proponowanego obszaru metropolitalnego czy pomniejszanie jej znaczenia, na przykład poprzez dodawanie nazwy Silesia, stanowi próbę fałszowania obecnej rzeczywistości. W tym miejscu zwraca się uwagę, że Zagłębie Dąbrowskie to obszar historyczno-geograficzny obecnego województwa śląskiego, obejmujący w wąskim ujęciu m.in. takie miasta jak Sosnowiec, Dąbrowa Górnicza, Będzin, Czeladź, Sławków, Wojkowice, oraz w szerszym ujęciu miasta i gminy powiatów będzińskiego, olkuskiego, myszkowskiego i zawierciańskiego, stanowiący północno-wschodnią część GOP, o wyraźnie wykrystalizowanej tożsamości lokalno-kulturowej i wieloletnich tradycjach w zakresie hutnictwa i górnictwa.”
Jako parlamentarzysta wywodzący się z Zagłębia Dąbrowskiego w pełni popieram inicjatywę nadania nowopowstałej metropolii nazwy Metropolia Śląsko-Dąbrowska. Apeluję, aby organy odpowiedzialne za kształt oraz nazwę przyszłej metropolii uwzględniały głos Zagłębia Dąbrowskiego, a co za tym idzie poparły proponowana nazwę.
Waldemar Andzel
Poseł na Sejm RP
Praktycznie nieznanym wątkiem w historii obecnej dzielnicy Będzina – Grodźca jest funkcjonowanie tu przed rokiem 1914 posterunku straży pogranicznej, który na początku XX wieku wybudowało Grodzieckie Towarzystwo Kopalń Węgla i Zakładów Przemysłowych. Pomimo znaczących luk w materiale źródłowym spróbujmy poznać historię tego miejsca.
W roku 1839 w Cesarstwie Rosyjskim weszła w życie „Instrukcja Kontrolna Pasa Granicznego Celnego”. Przewidywała ona podział dozoru granicznego na linię graniczną oraz linię wewnętrzną. Teren pomiędzy nimi określono mianem pasa granicznego. Funkcjonowały tam komory celne. 11 lat później ukaz carski podzielił wspomniany pas graniczny na trzy okręgi celne: zawichojski, wierzbołowski i kaliski. W roku 1850 zniesiono granicę celną między Królestwem Polskim a Cesarstwem Rosyjskim. Od 1851 r. zaczęła swoją działalność Straż Graniczna, której powierzono patrolowanie i strzeżenie granicy rosyjsko-pruskiej i rosyjsko-austriackiej. Chciano w ten sposób ukrócić przemyt, a także nielegalne przekraczanie granicy. W drugiej połowie lat 60. XIX w., na mocy ukazu carskiego, rozgraniczono organy administracji celnej. Kaliskiemu Okręgowi Celnemu przypadły do nadzoru gubernie warszawska i radomska, z uwzględnieniem ich granic sprzed 1867 r. W skład Kaliskiego Okręgu Celnego weszły urzędy celne m.in. w: Sosnowcu, Modrzejowie i punkt przejściowy w Czeladzi. Należy w tym miejscu przypomnieć, iż na terenie Zagłębia Dąbrowskiego znajdowała się granica rosyjsko-pruska oraz tzw. Trójkąt Trzech Cesarzy (poprawna nazwa to Kąt Trzech Cesarzy), gdzie stykały się granice trzech zaborów.
Posiadamy syntetyczny opis struktur zagłębiowskich komór celnych, przykomórek oraz straży pogranicznej z roku 1912. Opublikowano go w „Kalendarzu Zagłębia Dąbrowskiego na rok przestępny 1912”. Komora celna w Sosnowcu (obejmująca budynek komory i dworzec kolejowy Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej) zatrudniała: zarządzającego, jego pomocnika, członków komory, sekretarza, kasjera, poborcę cła, dozorcę składów. Podobny skład osobowy miały komory w Granicy i Modrzejowie, z tą zasadniczą różnicą, iż tam oprócz kasjera, występował także buchalter. Przykomórki w Niezdarze, Czeladzi i Gniazdowie posiadały jedynie swoich zarządzających. Straż pograniczna składała się z dowódców II, III i IV oddziałów stacjonujących odpowiednio w: Gniazdowie, Sosnowcu i w Granicy.
Po raz pierwszy informacja o budowie infrastruktury dla straży pogranicznej w Grodźcu pojawia się w sprawozdaniu Grodzieckiego Towarzystwa za rok 1902. Czytamy w nim, iż wykończono oraz objęto bilansem kilka budynków, w tym „koszary dla kordonu straży pogranicznej dla 12 żołnierzy”.
Na marginesie należy dodać, iż nie był to pierwszy posterunek tego typu w Grodźcu. Na mapie grodzieckich dóbr z 1849 r. zaznaczony jest posterunek w części Grodźca zwanej Boleradz. W księgach metrykalnych grodzieckiej parafii p.w. św. Katarzyny w 1840 r. pojawia się zamieszkały w Grodźcu Ksawery Muznerowski, trzydziestoczteroletni strażnik „Luki Boleradz”.
We wspomnianym sprawozdaniu z 1902 r., w dziale „Aktywa” wykazana jest pozycja „koszary dla straży pogranicznej” z sumą 14.665 rb. i 57 kop. W dziale „Rachunek Strat i Zysków” również wyszczególnione są koszary. Czynsz z nich ustalono na 139 rb. i 98 kop.
W sprawozdaniu za kolejny rok w „Aktywach” koszary widnieją z przypisaną im sumą 14.869 rb. i 18 kop., a w „Rachunkach Strat i Zysków” dzierżawne wynosiło 800 rb. Co ciekawe, w sprawozdaniu za 1905 r. nie umieszczono zysku odnoszącego się do dzierżawy koszar. Widnieje za to strata wynikająca z mającego wówczas miejsce w Grodźcu strajku robotników. Od tego momentu aż do okresu dwudziestolecia międzywojennego nie ma wzmianki w sprawozdaniach o tym obiekcie.
Służbę w grodzieckim posterunku pełnili żołnierze z 3. Oddziału Częstochowskiej Brygady Osobnego Korpusu Straży Pogranicznej. W pobliskim Będzinie, w 1897 r., z inicjatywy sosnowieckiego przemysłowca Henryka Dietla rozpoczęto budowę koszar, w których do wybuchu pierwszej wojny światowej stacjonował 14. Doński Pułk Kozaków. Był on częścią Częstochowskiej Brygady Straży Granicznej.
To właśnie w Częstochowie umiejscowiono siedzibę główną Kaliskiego Okręgu Celnego oraz sztab Brygady Straży Granicznej. Jak pisze Krzysztof Latawiec, w znakomitej pracy dotyczącej rosyjskiej straży granicznej, wspomniana brygada składała się z siedmiu batalionów, a swoją jurysdykcją obejmowała trzy gubernie: kielecką, kaliską oraz piotrkowską. W roku 1889 w jej skład wchodziły 4 bataliony. Posiadała 17 oddziałów i 49 posterunków. Dziewięć lat później liczba posterunków jej podległych zwiększyła się do 59. W tym też roku służyło w niej 1690 strażników, którym powierzono za zadanie ochronę odcinka o długości 142 wiorst.
Latawiec w swojej pracy podaje spis dowódców Częstochowskiej Brygady Straży Granicznej (BSG). W interesującym nas okresie funkcję tę (w latach 1901 – 1906) pełnił Nikołaj Cukatto. Jego następcami byli: Jarosław Czerwinka (1906 – 1908), Fiodor Kochanow (1908 – 1909), Nikołaj Kaling (1909 – 1912) i Nikołaj Bałaban (1913 – 1914).
Dlaczego na początku XX w. wybudowano w Grodźcu posterunek ? Niewykluczone, iż była to inicjatywa carskich urzędników. Mało prawdopodobna jest wersja, że powstałe w 1899 r. Grodzieckie Towarzystwo (które w 1901 r. zakończyło budowę kopalni węgla kamiennego „Grodziec II”), ze Stanisławem Ciechanowskim na czele, obawiając się strajków robotników zapobiegliwie postanowiło zainwestować w tego rodzaju przedsięwzięcie. Zwłaszcza, że w pobliskim Będzinie znajdowały się koszary wojskowe. Ciechanowski co najmniej raz skorzystał ze wsparcia wojska. Miało to miejsce w 1907 r., kiedy to, aby zapobiec przygotowywanemu strajkowi na grodzieckiej cementowni, zwrócił się o wspomnianą pomoc. Wojskowi otoczyli fabrykę. W takiej sytuacji robotnicy postanowili nie strajkować i pracować na dotychczasowych warunkach.
Przywoływany tu Latawiec pisze, iż carscy urzędnicy decydując się ustanowić w danym miejscu nowy posterunek, podpisywali umowę z właścicielem działki. Co ciekawe, dzierżawiąc ją od niego, zobowiązywali go jednocześnie do wybudowania infrastruktury dla strażników. W przypadku Grodźca ten schemat musiał ulec modyfikacji. Właściciel terenu pod przyszły posterunek prawdopodobnie nie był w stanie podjąć się realizacji takiego przedsięwzięcia. Dlatego też musiano porozumieć się z największym pracodawcą we wsi, czyli z Grodzieckim Towarzystwem, które wydzierżawiło teren od właściciela gruntu, a następnie wybudowało na nim stosowną infrastrukturę. Potwierdzeniem takiej hipotezy jest zapis ze sprawozdania przedsiębiorstwa za 1920 r., w którym czytamy, iż we wspomnianym roku posterunek został sprzedany właścicielowi gruntu, na którym został wybudowany.
Niestety nie zachowała się dokumentacja (oprócz planu budynku) grodzieckiego posterunku, co uniemożliwia opis jego pracy, a także wskazanie jacy (wymienieni ze stopnia, imienia i nazwiska) wojskowi pełnili tam służbę. Nie wiadomo także jak on się zmieniał po zakończeniu pierwszej wojny światowej.
Miejsce gdzie funkcjonował grodziecki posterunek autochtoni zaczęli z czasem nazywać kordonem. Jako ciekawostkę należy wspomnieć, iż po zakończeniu pierwszej wojny światowej zajęli go na krótki okres żołnierze służący w armii gen. Józefa Hallera. Jestem zdania, że budynki wchodzące w skład posterunku istnieją do dzisiaj. Są zamieszkałe. Znajdują się przy ul. Wróblewskiego. To jednak tylko lub aż przypuszczenie. W porównaniu z planem posterunku z 1902 roku ich współczesny układ jest nieco inny. Brakuje też niektórych obiektów. Ponieważ nie wiemy do jakich przebudów i remontów posterunku doszło po 1918 roku, być może istniejące dotąd budynki, to jednak dawna siedziba carskich żołnierzy. Poniżej zamieszczam plan tytułowego „bohatera” artykułu. Został wykonany na podstawie oryginalnej dokumentacji grodzieckiego posterunku. Tłumaczeniem rosyjskich nazw w niej ujętych zajął się grodziecki regionalista – Jerzy Sz. Wieczorek, któremu serdecznie dziękuję za wykonanie tej, jak się okazało, bardzo trudnej pracy. Niestety nie udało się przetłumaczyć całego planu. Stąd też nie znamy przeznaczenia dwóch obiektów wchodzących w skład posterunku. Ów przekład, ze względu duże trudności lingwistyczne, oddaje w przybliżeniu sens określeń zawartych na przedwojennym planie.
PLAN CARSKIEGO POSTERUNKU WYBUDOWANEGO W GRODŹCU
W 1902 ROKU
LEGENDA:
1 – Plac ćwiczeń, apeli itp.
2 – ??
3 – Budynek główny
4 – Stajnia
5 – Pomieszczenie gospodarcze przy stajni
6 – ??
7 – Odpady, gnojnik
8 – Stołówka
9 – Studnia
Plan opracowany przez autora artykułu, na podstawie dokumentów Grodzieckiego Towarzystwa Kopalń Węgla i Zakładów Przemysłowych znajdujących się w Archiwum Państwowym w Katowicach.
Jeden z istniejących budynków, które prawdopodobnie były częścią carskiego posterunku funkcjonującego przed pierwszą wojną światową na terenie Grodźca (Fot. Jerzy Sz. Wieczorek)
Dariusz Majchrzak
Bibliografia (wybór):
I. Źródła archiwalne:
1. Archiwum Państwowe w Katowicach:
2. Archiwum Parafii p.w. św. Katarzyny w Będzinie – Grodźcu:
II. Źródła drukowane, opracowania i in.:
Źródło: klubzaglebiowski.pl
Najmłodsi pasażerowie Kolei Śląskich 3 czerwca mogą liczyć na cały dzień bezpłatnych przejazdów pociągami. Dodatkowo w Centrum Obsługi Pasażera na dworcu w Katowicach będą mogli m.in. zjeść słodkości, przymierzyć czapkę kolejarza i otrzymać miniplanszę do gry w kolejowe bingo, którą samodzielnie przygotowali dla nich pracownicy przewoźnika.
Promocja na Dzień Dziecka obejmuje cały dzień bezpłatnych przejazdów dla dzieci do 16 roku życia, a także akcję w Centrum Obsługi Pasażera na dworcu w Katowicach, gdzie od 9:00-17:00 dzieci będą mogły m.in. przymierzyć czapkę kolejarza i zrobić sobie kolejowe zdjęcie. Przygotowane zostały także słodkie upominki oraz gra bingo, która ma urozmaicić najmłodszym i ich rodzicom chwile w pociągu.
– W Kolejach Śląskich zawsze czekamy na Dzień Dziecka, bo wtedy nasi najmłodsi pasażerowie mają szansę poznać nas z trochę innej strony – mówi Michał Wawrzaszek z Kolei Śląskich. Wielu z nich już teraz marzy, żeby zostać w przyszłości maszynistą pociągu, więc jest to wspaniała okazja, aby poznać ten świat nieco bliżej – zachęca. – Dzień Dziecka świętujemy nie tylko 3 czerwca. Jeszcze w tym tygodniu planujemy zapewnić przejazd do Wisły niepełnosprawnym dzieciom z ośrodka z Dąbrowy Górniczej. W kolejnych dniach zamierzamy spotkać się z podopiecznymi Stowarzyszenia Wiosna – dodaje Wawrzaszek.
Aby skorzystać z bezpłatnych przejazdów należy podczas kontroli biletów okazać dokument potwierdzający wiek dziecka (np. książeczka zdrowia dziecka, zaświadczenie o odroczeniu spełniania obowiązku szkolnego czy legitymacja szkolna). Skorzystać z promocji można we wszystkich pociągach i na wszystkich liniach – wyjątek stanowi przygraniczny odcinek Chałupki – Bohumin. Regulamin dotyczący bezpłatnych przejazdów można znaleźć na stronie internetowej Kolei Śląskich.
W zeszłym roku we wszystkich wydarzeniach przygotowanych przez Koleje Śląskie z okazji Dnia Dziecka wzięło udział blisko 450 młodych osób.
25 maja w Sosnowcu świętować będziemy Dzień Strażaka. Punktem kulminacyjnym obchodów będzie przekazanie i nadanie Sztandaru KM PSP w Sosnowcu.
Plan uroczystości
godz. 9:30 – Msza Święta – Bazylika Katedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ul. Kościelna 1
godz. 10:30 – uroczysty przemarsz przed Urząd Miejski – al. Zwycięstwa 20
godz. 11:00 – 13:00 – uroczystość przed Urzędem Miejskim:
– przekazanie i nadanie Sztandaru KM PSP w Sosnowcu
– wręczenie odznaczeń, awansów, wyróżnień
– uroczyste przekazanie oraz poświęcenie nowego samochodu specjalnego drabina mechaniczna SCD 42
W związku z organizacją Dnia Strażaka organizatorzy proszą o nieparkowanie samochodów w wyznaczonej poniżej strefie od godz. 15.30 w dniu 24 maja do godz. 14.00 w dniu 25 maja. Od godz. 6.00 w dniu 25 maja zostanie zamknięty wjazd w al. Zwycięstwa od ul. Mościckiego.
Źródło: UM
W Katowicach w dniu 20.05.2017 r. zebrali się przedstawiciele polskiego świata prawniczego sędziowie, adwokaci, radcowie prawni na swoim I Kongresie. Organizatorami Kongresu byli Krajowa Rada Radców Prawnych, Stowarzyszenie Sędziów Polskich „Iustitia” oraz Naczelna Rada Adwokacka. Zebrało się na nim ponad 1500 prawników z całej Polski. Po raz pierwszy w tym środowisku pojawił się przedstawiciel Ministerstwa Sprawiedliwości – Minister M. Warchoł oraz przedstawiciel Prezydenta RP Minister A. Dera.
Wystąpienia ich uznane zostało za polityczne, aroganckie i obraźliwe dla środowisk prawniczych. Były to wystąpienia uwłaczające inteligencji słuchających, wykształceniu, wiedzy, doświadczeniu i obrażające ich dorobek zawodowy. Pouczanie przez ludzi, którzy niszczą obowiązującą konstytucję, rezygnują z monteskiuszowskiego trójpodziału władzy i idą na zwarcie z środowiskiem prawniczymi zawierające kłamliwe zarzuty i insynuacje to wyjątkowy szczyt hipokryzji i wyjątkowy popis zakłamania. A. Dera ostatecznie został wybuczany, a w trakcie skandalicznego wystąpienia M. Warchoła prawnicy opuścili salę. Uczestnicy Kongresu byli zdruzgotani i zniesmaczeni tymi wystąpieniami.
Nic zatem dziwnego, że Prezydent RP A. Duda i Minister Sprawiedliwości – Prokurator Generalny Z. Ziobro nie odważyli się przyjść na Kongres Prawników Polskich. Ich wysłannicy najedli się tony wstydu. Kongres stanowił odpowiedź na liczne działania Ministerstwa Sprawiedliwości i PiS-u zmierzające do uzależnienia środowisk prawniczych od polityków. Dziś po zmianach zarówno tych prawnych, jak i personalnych Trybunał Konstytucyjny istnieje tylko teoretycznie, została zniszczona niezależna prokuratura, mamy do czynienia z jednowładztwem Ministra Sprawiedliwości, postępującą anarchizacją prawa, a rządzący politycy ciągle recenzują pracę sędziów.
Zarówno te wdrożone, jak i te projektowane przez Ministra Sprawiedliwości zmiany dotyczące szeroko rozumianego wymiaru sprawiedliwości budzą sprzeciw sędziów, radców prawnych i adwokatów. Dotyczą one bowiem upolitycznienia wymiaru sprawiedliwości i naruszają zasadę niezależności sądów i niezawisłości sędziów, których mają wybierać posłowie czyli czytaj politycy .
Rząd Beaty Szydło przyjął niedawno projekt zmian o Krajowej Radzie Sądownictwa. Przewiduje on m.in. powstanie w KRS dwóch izb oraz wygaszenie (po 30 dniach od wejścia nowelizacji w życie) kadencji jej obecnych członków. Ich następców miałby wybierać Sejm. Gotowy jest też projekt przewidujący zmiany w Sądzie Najwyższym. Projekt ten zakłada wygaśnięcie kadencji wszystkich sędziów Sądu Najwyższego – począwszy od pierwszego prezesa, przez prezesów, wiceprezesów poszczególnych izb aż po przewodniczących wydziałów. Jeśli dodać do tego projekt nowelizacji prawa o ustroju sądów powszechnych, który pozwoli Zbigniewowi Ziobrze usuwać prezesów i wiceprezesów sądów rejonowych, okręgowych i apelacyjnych, sądy czeka prawdziwa rewolucja albo jak kto woli rzeź.
Powodem tych zmian, jak i planowanej wymiany wszystkich prezesów sądów powszechnych ma być między innymi według rządzących przyspieszenie postępowań sądowych i przez to skrócenie oczekiwania na końcowe rozstrzygnięcie. Dziwne w tym jest to, że uzasadnienie projektowanych ustaw nie zawiera wyjaśnienia, w jaki sposób powołanie „swoich” sędziów przyspieszy czas rozpatrywania spraw, ponieważ w żaden sposób nie odnosi się i nie nowelizuje obowiązujących w tym zakresie procedur karnej czy cywilnej.
Przedstawiciele wymiaru sprawiedliwości i wszyscy prawnicy przyznają, że zdają sobie sprawę z konieczności kontynuowania procesu reformy obecnego systemu prawnego. Dlatego też Kongres był apelem, aby takie zmiany przeprowadzać w konsultacji z praktykami i przy poszanowaniu standardów demokratycznego państwa prawa, w szczególności zasadą zachowania niezależności sądów, niezawisłości sędziów oraz autonomiczności istniejących samorządów prawniczych. Dlatego też Kongres przedstawił swoje propozycje, czyli Program odbudowy Państwa i Prawa.
Znamienna w tym zakresie jest wypowiedz A. Bobrowicza prezesa KRRP- „To co się dzieje nie dotyczy tylko kwestii naruszenia niezawisłości sędziów. Dotyczy też nas radców prawnych i adwokatów. Bo to nasi klienci muszą mieć gwarancję tego, że uzyskają sprawiedliwy wyrok od niezawisłego sędziego, a nie od sędziego „dyspozycyjnego” wobec władzy. To może spotkać każdego z nas, bo każdy z nas może znaleźć się na drodze rządowego BMW. I wtedy musi mieć pewność, że będzie go bronić niezależny i kompetentny radca prawny czy adwokat, a sądzić niezawisły i niezależny sędzia.”
Dalsza kontynuacja reformy wymiaru sprawiedliwości jest niezmiernie potrzebna. To nie ulega najmniejszej wątpliwości i pozostaje poza jakimkolwiek sporem. Tyle tylko, że reforma przeprowadzona przez PiS to reforma upolitycznienia, a nie usprawnienia. Tylko niezależny zespół ekspertów może uczynić wymiar sprawiedliwości apolitycznym i zależnym tylko od konstytucji i obowiązujących przepisów prawa.
Wyraźnie widać, że władzę w Polsce przejmują utajnieni dotąd komuniści. Wskazuje na to codzienna rzeczywistość, typowa putinowska propaganda, pisowskie trole i ich hejty na sądy, nie licząca się z faktami kampania kłamstw i oszczerstw rzucanych na środowiska prawnicze i ludzi wybitnych, zasłużonych dla polskiej racji stanu tych, którzy bronią niezależności i niezawisłości sądownictwa takich jak np. Prof. A. Strzembosz. Dziś kierunki wyznaczają współcześni bolszewicy. Wystarczy spojrzeć na tych ludzi. Kryże, Muszyński, Morawski, Przyłębska z mężem agentem „Wolfgangiem”, Piotrowicz, Jaki i wielu innych. Oni chcą mieć „tylko” swoich sędziów.
Wbrew deklaracjom nadpremiera J. Kaczyńskiego o „krótkiej smyczy” i kontroli nad Ziobrą, szef Solidarnej Polski w ciągu kilku ostatnich miesięcy bardzo poszerzył swoje wpływy – po cichu i bez rozgłosu. W efekcie jego władza wykracza dziś poza kompetencje ministra. Nasz kraj został opanowany przez bezwzględną sektę, której zupełnie nie obchodzi prawda, liczy się dobre wykształcenie i doświadczenie, przyzwoitość, interes społeczny, interes prawny i inne tego typu „lewackie” przywary. Dlatego też dziś w Polsce trwa tak głęboki kryzys prawnoustrojowy państwa. Ponieważ liczą się Misiewicze, Pisiewicze, BMW, a wartością jest służalczość.
Ale należy mieć, nie tylko nadzieję i przyłączyć się do życzeń złożonych przez Panią I Prezes Sądu Najwyższego M. Gersdorf w trakcie trwania Kongresu –
” … Opamiętania władzy nim trafi przed oblicze sprawiedliwości”.
Jaroslaw Pięta
Radca Prawny
Z godnie z zasadą, że zwycięskiego składu się nie zmienia trener Banasik desygnował do gry tych samych piłkarzy, którzy tak udanie zagrali w meczu w Suwałkach. Od początku Zagłębie ruszyło z animuszem, ale dwie dość groźne kontry gości na kilka minut nieco ostudziły zapał sosnowiczan. Klarownych sytuacji było jak na lekarstwo. Za to mielczanie widząc, że nie taki diabeł straszny.. poczynali sobie coraz śmielej. W 28 minucie za faul w polu karnym Zagłębia sędzia podyktował rzut karny. Winowajcą był Konrad Budek, a skutecznym egzekutorem Aleksandr Kolew. Odpowiedź gospodarzy nastąpiła po 6 minutach. Zza pola karnego strzelał Tomasz Nowak po drodze piłka zmieniła kierunek za sprawą Martina Pribuli i było 1 : 1. Głośny doping do którego dołączała się trybuna kryta miał zmobilizować piłkarzy do pójścia za ciosem, ale wychodziło to do końca pierwszej połowy średnio.
Druga część meczu rozpoczęła się od znacznie żywszej gry ze strony obu zespołów. w 51 minucie Martin Pribula w polu karnym po ładnym zwodzie minimalnie chybił. W rewanżu dwa szybkie kontrataki gości. W miarę upływu czasu coraz groźniej było pod naszą bramką. Zagłebie jakby w małym przestoju. W ostatnich 20 minutach Zagłębie jakby odzyskało inicjatywę. Strzałów z dystansu próbował Matusiak. Fidziukiewicz, który wszedł za Sebastiana Milewskiego też zasadniczo nie wzmocnił siły uderzeniowej. Ostatnie 10 minut meczu to żywiołowe ataki Zagłębia przy dużym wsparciu publiczności. Goście tylko sporadycznie w tym okresie wychodzili z własnej połowy. Mimo ambitnej gry sosnowiczan wynik nie uległ zmianie.
Zagłębie Sosnowiec – Stal Mielec 1 : 1 ( 1 : 1)
Skład Zagłębia:
Jakub Szumski, Konrad Budek, Arkadiusz Najemski, Łukasz Bogusławski, Żarko Udovic, Robert Bartczak, Łukasz Matusiak, Sebastian Milewski, Tomasz Nowak, Martin Pribula, Wojciech Łuczak
Rezerwowi: Wojciech Skaba, Kamil Wiktorski, Marcin Sierczyński, Michał Fidziukiewicz, Konrad Michalak, Dawid Ryndak
Trener: Dariusz Banasik
Skład Stali
Tomasz Libera, Robert Sulewski, Krzysztof Kiercz, Boris Milekić, Krystian Getinger, Szymon Sobczak, Przemysław Lech, Piotr Marciniec, Wasil Panajotow, Dominik Sadzawicki, Aleksandyr Kolew
Rezerwowi: Marek Kozioł, Sebastian Zalepa, Piotr Głowacki, Krzysztof Drzazga, Dorian Buczek, Konrad Misztal, Kamil Radulj Trener: Zbigniew Smółka
Parafia p.w. Miłosierdzia Bożego w Sosnowcu oraz Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Katowicach zapraszają na wykład dr Łucji Marek – pracownika Biura Badań Historycznych Oddziału IPN w Krakowie. Zostanie on połączony z prezentację niepublikowanych dotąd szerzej fotografii wykonanych podczas sosnowieckich obchodów Milenium Chrztu Polski, które odbyły się w dniach 20 i 21 maja 1967 r. w obecnej katedrze, z udziałem m.in. prymasa Stefana Wyszyńskiego oraz abpa Karola Wojtyły.
Wykład i prezentacja zdjęć odbędą się 21 maja 2017 r. o godz. 16 w budynku parafii Miłosierdzia Bożego przy ul. Jagiellońskiej 2a w Sosnowcu.
Przypomnijmy pokrótce te wydarzenia. W 1967 roku w sosnowieckim kościele miały miejsce uroczystości milenijne w których udział wziął Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński i Karol Wojtyła, późniejszy papież Jan Paweł II, a wówczas Metropolita Krakowski. Wtedy to niby przypadkiem okolice katedry stały się parkingiem dla wielu państwowych ciężarówek, a na bramie wejściowej na teren katedry zawisnął gruby górniczy łańcuch z ogromną kłódką. Wszystko po to, by w obchodach wzięło udział jak najmniej wiernych. Próby zakłócenia uroczystości przez władze komunistyczne nie powiodły się i uroczystości milenijne odbyły się zgodnie z planem, a pamiętny łańcuch można oglądać dziś w katedrze.
Źródło: 41-200.pl
Teatr Zagłębia po raz 3. bierze udział w ogólnopolskim programie Lato w teatrze i zorganizuje wakacyjne warsztaty teatralne. Na ich realizację pozyskał 40 tys. zł. Właśnie rusza nabór.
Do udziału w dwutygodniowych warsztatach teatr zaprasza młodzież w wieku 13-16 lat. Nie trzeba mieć żadnych specjalnych umiejętności scenicznych. Ideą projektu jest zabawa teatrem i twórcze wyrażenie siebie na autorskich warsztatach przygotowanych przez artystów i pedagogów.
Inspiracją do tegorocznych warsztatów były doświadczenia z poprzednich dwóch edycji Lata w teatrze: koniec warsztatów był dla sporej grupy uczestników problemem. Dlatego tym razem teatr postanowił wyjść od uczucia braku zgody na to, że kończy się coś przyjemnego i przyjrzeć się różnym końcom, jakich możemy doświadczyć, by w bezpiecznych warunkach oswoić lęk przed tym, co nowe i nieznane.
Lato w teatrze odbędzie się od 26 czerwca do 9 lipca. Wszyscy wezmą udział w warsztatach improwizacji, scenograficznych, multimedialnych i kreatywnego pisania. Na zakończenie przygotują pokaz dla publiczności. Aby zgłosić swój udział, wystarczy wypełnić formularz dostępny na stronie www.teatrzaglebia.pl i przesłać go do 4 czerwca do Biura Obsługi Widzów. Warto się pospieszyć – decyduje kolejność zgłoszeń!
Lato w teatrze jest programem Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego, finansowanym ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
REPERTUAR CZERWIEC
01 Czw 09:00 Pyza na polskich dróżkach/ H. Januszewska, A.Klucznik
01 Czw 10:30 Pyza na polskich dróżkach H. Januszewska, A.Klucznik
02 Pt 09:00 Szewczyk Dratewka/ M. Kownacka
02 Pt 10:30 Szewczyk Dratewka/ M. Kownacka
02 Pt 19:00 Prezent urodzinowy/ R. Hawdon
03 Sb 18:00 Prezent urodzinowy/ R. Hawdon
04 Nd 18:00 Prywatna klinika/ J. Chapman, D. Freeman
06 Wt 10:00 Królewna Śnieżka/ Bracia Grimm
07 Śr 09:00 Pyza na polskich dróżkach/ H. Januszewska, A.Klucznik
07 Śr 10:30 Pyza na polskich dróżkach/ H. Januszewska, A.Klucznik
08 Czw 19:00 Korzeniec/ Z. Białas, T. Śpiewak – spektakl z okazji 115-lecia Sosnowca i 120-lecia Teatru Zagłębia
09 Pt 19:00 Korzeniec/ Z. Białas, T. Śpiewak – spektakl z okazji 115-lecia Sosnowca i 120-lecia Teatru Zagłębia
10 So 18:00 Hotelowe manewry / M. McKeever – gościnnie Teatr Nowy z Zabrza
11 Nd 18:00 Hotelowe manewry/ M. McKeever – gościnnie Teatr Nowy z Zabrza
13 Wt Dzień Teatromana
16 Pt 19:00 Boeing, Boeing/ M. Camoletti
17 So 18:00 Boeing, Boeing/ M. Camoletti
18 Nd 17:00 i 20:00 Siódemka / Z. Szczerek, M. Kmiecik
Caritas Diecezji Sosnowieckiej zaprasza na VI Koncert Charytatywny z cyklu „Gramy dla mamy”. Tegoroczny koncert będzie wyjątkowy ponieważ połączony z Jubileuszem 25-lecia diecezjalnej Caritas.
To wyjątkowe wydarzenie dedykujemy matkom i dzieciom, które znalazły się w trudnej sytuacji życiowej, pragnąc pomóc urzeczywistnić ich marzenia o normalnym życiu. Początkową ideą koncertu było zebranie funduszy na budowę, a obecnie na funkcjonowanie działającego od 2015 roku Diecezjalnego Domu Matki i Dziecka Caritas Diecezji Sosnowieckiej. Jest to również okazja do podziękowania osobom, które wspierają dzieła Caritas, a także możliwość wspólnego, rodzinnego świętowania Dnia Matki.
Koncert charytatywny odbędzie się w poniedziałek 22 maja br. o godzinie 18.00 w sali Koncertowej Zespołu Szkół Muzycznych w Sosnowcu, przy ulicy Wawel 2. Gwiazdą wieczoru będzie grupa muzyczno-teatralna „Bodo Cafe”.
Bilety – cegiełki w cenie 40 zł od 2 maja
dostępne będą w biurze Caritas przy ul. Korczaka 5,
a w późniejszym terminie również w Centrum Informacji Miejskiej w Sosnowcu.
